Η Ευρυνόμη Και Ο Οφίωνας Χορεύουν Στη Δημιουργία Του Κόσμου Όπως Την Αναπαριστά Ο Πελασγικός Μύθος.Στη μαγευτική αυγή της προϊστορίας, η Πελασγική Δημιουργία αποτελεί έναν μύθο που προκαλεί δέος και ενδιαφέρον. Ένας μύθος γεμάτος με συμβολισμούς και μεταφυσικές έννοιες, διηγείται τη δημιουργία του κόσμου από τη Θεά Ευρυνόμη και τον Οφίωνα. Οι Πελασγοί, οι πρώτοι κάτοικοι της Ελλάδας, πιστεύεται ότι προήλθαν από αυτή την πρωτόγονη σύλληψη. Αυτός ο μύθος αποτελεί ένα παράθυρο σε μια εποχή όπου η φαντασία και η πίστη συναντούσαν το μυστήριο της δημιουργίας.
Η Αρχή του Μύθου
Στον πυρήνα του Πελασγικού μύθου βρίσκεται η Ευρυνόμη, η Θεά των Πάντων, που αναδύθηκε από το χάος για να δημιουργήσει τον κόσμο. Η εικόνα της Ευρυνόμης να χορεύει μόνη πάνω στα κύματα, χωρίζοντας τη θάλασσα από τον ουρανό, είναι ένας από τους πιο ζωντανούς και ποιητικούς στίχους της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Ο χορός της συμβολίζει τη δημιουργική δύναμη που κινεί τα πάντα, και μέσα από την ένωσή της με τον Οφιώνα, το πανάρχαιο φίδι, ξεκινά η διαδικασία της δημιουργίας.
Το Συμπαντικό Αυγό και η Δημιουργία του Κόσμου
Κορυφαία στιγμή στον μύθο της Πελασγικής Δημιουργίας αποτελεί η γέννηση του Συμπαντικού Αυγού. Η Ευρυνόμη, μεταμορφωμένη σε περιστέρι, γεννά το Αυγό που περιέχει όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο. Ο Οφίωνας, το μεγάλο φίδι, τυλίγεται επτά φορές γύρω από αυτό, προστατεύοντάς το μέχρι τη στιγμή που θα εκκολαφθεί. Η διαδικασία αυτή είναι ενδεικτική της δυναμικής σχέσης μεταξύ της θεϊκής θηλυκότητας και της αρσενικής δύναμης. Μέσα από αυτό το πρωτόγονο σύμβολο, ξεκινά η ιστορία του κόσμου, με την εμφάνιση του ήλιου, της σελήνης, των πλανητών και των αστερισμών, καθώς και της γης με τα βουνά, τα ποτάμια, τα δέντρα και τα ζωντανά της πλάσματα.
Η Εξουσία της Ευρυνόμης και ο Ρόλος του Οφίωνα
Μετά τη δημιουργία του κόσμου, η Ευρυνόμη και ο Οφίωνας ανεβαίνουν στον Όλυμπο, το σπίτι των Θεών. Εδώ η ιστορία λαμβάνει μια δραματική τροπή. Ο Οφίωνας, συνεπαρμένος από υπερηφάνεια, διεκδικεί ότι είναι αυτός ο δημιουργός του σύμπαντος. Η Ευρυνόμη, αγανακτισμένη με αυτή την απόπειρα κατάληψης της δύναμής της, αποκαθιστά την τάξη με μια αποφασιστική κίνηση: κτυπά τον Οφίωνα και τον εξορίζει στις σκοτεινές σπηλιές κάτω από τη γη. Αυτή η πράξη υποδηλώνει την ανωτερότητα της θεϊκής θηλυκότητας και την απόρριψη της ψευδαίσθησης της αρσενικής κυριαρχίας.
Η Δημιουργία των Πλανητικών Δυνάμεων
Μετά την εξορία του Οφιώνα, η Ευρυνόμη συνεχίζει την δημιουργική της αποστολή. Επιδιώκει τη δημιουργία των επτά πλανητικών δυνάμεων, αποδίδοντας σε κάθε μία έναν Τιτάνα και μία Τιτανίδα. Το ζευγάρι Θεία και Υπερίων τοποθετείται για τον Ήλιο, Φοίβη και Άτλας για τη Σελήνη, και ούτω καθεξής για τον Άρη, τον Ερμή, τον Δία, την Αφροδίτη και τον Κρόνο. Αυτή η διαδικασία υποδηλώνει την ισορροπία ανάμεσα στις αρσενικές και θηλυκές δυνάμεις του σύμπαντος, καθώς και την αλληλεπίδρασή τους με τα αστρονομικά φαινόμενα.
Πελασγός, ο Πρώτος Άνθρωπος
Στη συνέχεια της μυθολογίας, ο Πελασγός εμφανίζεται ως ο πρώτος άνθρωπος, ξεπηδώντας από το έδαφος της Αρκαδίας. Η εμφάνιση του Πελασγού υποδηλώνει την αρχή του ανθρώπινου γένους και τη σύνδεσή του με τη γη. Ο Πελασγός, καθώς και οι διάδοχοί του, αντιπροσωπεύουν την πρωτόγονη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, μαθαίνοντας να κατασκευάζουν καλύβες, να τρέφονται με βελανίδια και να ράβουν χιτώνες από δέρμα χοίρου. Αυτή η ιστορία περιγράφει την αρχή του πολιτισμού και την ανάπτυξη της ανθρώπινης κοινότητας σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι ζούσαν σε αρμονία με το περιβάλλον.
Η Κοσμολογία των Πελασγών
Οι Πελασγοί, ως οι πρωτόγονοι κάτοικοι της Ελλάδας, είχαν μια ιδιαίτερη κοσμολογική αντίληψη που διαπερνούσε τον πολιτισμό τους. Στην καρδιά της Πελασγικής κοσμολογίας ήταν η πίστη ότι ο κόσμος προέκυψε από το Συμπαντικό Αυγό, το οποίο ήταν δημιούργημα της Ευρυνόμης και του Οφίωνα. Αυτός ο μύθος αντικατοπτρίζει την παράδοση των αρχαίων λαών που αναζητούσαν να εξηγήσουν την προέλευση και τη δομή του κόσμου μέσα από μεταφορικές αφηγήσεις. Οι Πελασγοί έδωσαν σημασία στη σύνδεση μεταξύ του ανθρώπινου και του θεϊκού, καθώς και στη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον.
Οι Θεότητες της Πελασγικής Μυθολογίας
Στον πυρήνα της Πελασγικής μυθολογίας βρίσκονται πολλές θεότητες, με κάθε μία να αντιπροσωπεύει διαφορετικές φυσικές ή μεταφυσικές δυνάμεις. Οι Τιτάνες και οι Τιτανίδες, οι κηδεμόνες των πλανητικών δυνάμεων, αντιπροσωπεύουν την αρχαία παράδοση της σύνδεσης μεταξύ των αστρικών φαινομένων και των θεϊκών οντοτήτων. Οι θεότητες αυτές είχαν ιδιαίτερο ρόλο στην καθημερινή ζωή και στις πνευματικές πρακτικές των Πελασγών, καθοδηγώντας τους στην αντίληψη του κόσμου και στην ερμηνεία των φυσικών φαινομένων.
Η Κληρονομιά της Πελασγικής Μυθολογίας
Η Πελασγική μυθολογία είναι ένας πλούτος αρχαίων αφηγήσεων που συνεχίζουν να εμπνέουν και να ενημερώνουν τον σύγχρονο κόσμο. Μέσα από αυτές τις ιστορίες, αντλούμε πληροφορίες για τις παραδόσεις, τις πεποιθήσεις και τις τελετουργίες των αρχαίων Ελλήνων. Η σημασία της κληρονομιάς της Πελασγικής μυθολογίας είναι αδιαμφισβήτητη στην κατανόηση της ρίζας του ελληνικού πολιτισμού.
Η Πελασγική μυθολογία, με τις ιστορίες της Ευρυνόμης, του Οφίωνα, και των Πελασγών, αποτελεί έναν καθρέφτη της αρχαίας ελληνικής κοσμοθεωρίας και πνευματικότητας. Είναι ένας μύθος που διηγείται την προέλευση του κόσμου και την αλληλεπίδραση του ανθρώπινου με το θείο, παραμένοντας ένας πολύτιμος θησαυρός στον πολιτιστικό πλούτο της ανθρωπότητας.
Βιβλιογραφία
- Ελευσίνα, το Ιερό της Θεάς Δήμητρας στην Ελευσίνα, τα Μνημεία-το Μουσείο: ο μύθος-η λατρεία-τα μυστήρια-ο εξαγνισμός Η Σπηλιόπουλος – 2004 – link
- Peri tēs physiologikēs philosophias para tois Hellēsi pro tēs iōnikēs haireseōs diatribē É Gros – 1835 – link
- Οι ηθικές μεταβολές και η εξέλιξη από τον ελληνισμό στον χριστιανισμό Κ Κάλλης – 2016 – link
- Χρόνος και επική δράση στα Αργοναυτικά του Απολλωνίου Ροδίου Δ Κουκουζίκα – Mediterranean Chronicle, 2019 – link
Για αυτό το άρθρο χρησιμοποιήθηκαν ανθρώπινος παράγοντας και τεχνητή νοημοσύνη. Δείτε τους Όρους Χρήσης της ιστοσελίδας.
