Ενοξαπαρίνη (φάρμακο Clexane): Παρενέργειες | Οδηγίες Χρήσεως | Πληροφορίες

Τι είναι η ενοξαπαρίνη (φάρμακο Clexane, Lovenox, Xenaparin κ.α.)

Η ενοξαπαρίνη (enoxaparin) είναι ένα αντιπηκτικό φάρμακο που ανήκει στην κατηγορία των ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH). Μερικά από τα δημοφιλή εμπορικά σκευάσματα που περιέχουν ενοξαπαρίνη είναι τα Clexane, Lovenox, Xenaparin κ.α. Η ενοξαπαρίνη χρησιμοποιείται για την πρόληψη και θεραπεία θρομβοεμβολικών διαταραχών, όπως η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και η πνευμονική εμβολή.
Η ενοξαπαρίνη αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1980 από Γάλλους ερευνητές ως μια εναλλακτική λύση στην κλασική ηπαρίνη, με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας. Έκτοτε, έχει γίνει ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο αντιπηκτικό φάρμακο σε όλο τον κόσμο.
Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε επιστημονικές μελέτες και ιατρικά περιοδικά που εξετάζουν τις ιδιότητες, τη δράση και τις κλινικές εφαρμογές της ενοξαπαρίνης. Θα εστιάσουμε στη σύγκριση της ενοξαπαρίνης με άλλες ηπαρίνες χαμηλού μοριακού βάρους, καθώς και στην αποτελεσματικότητά της σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία.

Μηχανισμός δράσης, Χημική δομή και Θεραπευτική κατηγορία

Η ενοξαπαρίνη (φάρμακο Clexane, Xenaparin κ.α.) ανήκει στην κατηγορία των ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH), οι οποίες προέρχονται από την κλασματοποίηση της μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης (UFH). Η χημική δομή της ενοξαπαρίνης αποτελείται από πολυσακχαριδικές αλυσίδες με μοριακό βάρος που κυμαίνεται από 4.000 έως 6.000 daltons.
Ο μηχανισμός δράσης της ενοξαπαρίνης βασίζεται στην ενίσχυση της δράσης της αντιθρομβίνης III (ATIII), ενός φυσικού αναστολέα της πήξης του αίματος. Η ενοξαπαρίνη προσδένεται στην ATIII, προκαλώντας μια αλλαγή στη διαμόρφωσή της, η οποία επιταχύνει την αναστολή διαφόρων παραγόντων πήξης, κυρίως του παράγοντα Xa και της θρομβίνης (παράγοντας IIa) (Dogan et al., 2011).
Σε σύγκριση με την κλασική ηπαρίνη, η ενοξαπαρίνη έχει μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα, μεγαλύτερο χρόνο ημιζωής και πιο προβλέψιμη αντιπηκτική απόκριση, επιτρέποντας την υποδόρια χορήγηση χωρίς την ανάγκη συνεχούς παρακολούθησης (Tabiban et al., 2017). Επιπλέον, η ενοξαπαρίνη έχει αποδειχθεί ότι έχει αντιαγγειογενετικές ιδιότητες, αναστέλλοντας την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων (Katrancioglu et al., 2012).

 

Ενδείξεις

Η ενοξαπαρίνη ενδείκνυται για:

• Προφύλαξη της φλεβικής θρομβοεμβολικής νόσου (VTE) σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση
• Θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (DVT) και της πνευμονικής εμβολής (PE)
• Πρόληψη του σχηματισμού θρόμβων σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή
• Θεραπεία της ασταθούς στηθάγχης και του εμφράγματος του μυοκαρδίου χωρίς ανάσπαση του ST διαστήματος (NSTEMI)

 

Αντενδείξεις και Προφυλάξεις

Η χρήση της ενοξαπαρίνης αντενδείκνυται σε ασθενείς με:

• Ιστορικό θρομβοπενίας επαγόμενης από ηπαρίνη (HIT)
• Ενεργό μείζονα αιμορραγία ή καταστάσεις με υψηλό κίνδυνο αιμορραγίας
• Σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης < 30 ml/min)
• Υπερευαισθησία στην ενοξαπαρίνη ή σε άλλες ηπαρίνες χαμηλού μοριακού βάρους

Η ενοξαπαρίνη θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με:

• Μέτρια νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης 30-50 ml/min)
• Ιστορικό πεπτικού έλκους ή άλλων γαστρεντερικών διαταραχών
• Πρόσφατη ενδοκρανιακή αιμορραγία ή εγκεφαλικό επεισόδιο

 

Ειδικές προειδοποιήσεις για ηλικιωμένους, παιδιά και εγκύους

• Ηλικιωμένοι ασθενείς, ιδιαίτερα εκείνοι με νεφρική δυσλειτουργία, μπορεί να χρειάζονται προσαρμογή της δόσης της ενοξαπαρίνης
• Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της ενοξαπαρίνης σε παιδιά δεν έχουν τεκμηριωθεί πλήρως
• Η ενοξαπαρίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μόνο εάν είναι απολύτως απαραίτητο

 

Δοσολογία και χορήγηση (φάρμακο Clexane, Xenaparin κ.α.)

Η δοσολογία της ενοξαπαρίνης εξαρτάται από την ένδειξη και τα χαρακτηριστικά του ασθενούς:

• Προφύλαξη VTE: 40 mg υποδορίως μία φορά την ημέρα
• Θεραπεία DVT/PE: 1 mg/kg υποδορίως δύο φορές την ημέρα ή 1,5 mg/kg υποδορίως μία φορά την ημέρα
• Πρόληψη θρόμβων σε κολπική μαρμαρυγή: 1 mg/kg υποδορίως δύο φορές την ημέρα
• Θεραπεία ασταθούς στηθάγχης και NSTEMI: 1 mg/kg υποδορίως δύο φορές την ημέρα σε συνδυασμό με ακετυλοσαλικυλικό οξύ

Η ενοξαπαρίνη χορηγείται με υποδόρια ένεση. Οι ασθενείς μπορούν να εκπαιδευτούν στην αυτοχορήγηση της ενοξαπαρίνης στο σπίτι.

 

Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση ενοξαπαρίνης;

Εάν παραλείψετε μια δόση ενοξαπαρίνης, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες:

• Εάν έχουν περάσει λιγότερες από 6 ώρες από τη συνήθη ώρα χορήγησης, χορηγήστε τη δόση το συντομότερο δυνατό και συνεχίστε με το κανονικό πρόγραμμα
• Εάν έχουν περάσει περισσότερες από 6 ώρες, παραλείψτε τη δόση και συνεχίστε με την επόμενη προγραμματισμένη δόση
• Μην διπλασιάζετε τις δόσεις για να αναπληρώσετε μια παραλειφθείσα δόση

 

Υπερδοσολογία

Τα συμπτώματα υπερδοσολογίας ενοξαπαρίνης περιλαμβάνουν:

• Αιμορραγία από διάφορες θέσεις, όπως ούλα, μύτη ή γαστρεντερικό σύστημα
• Αιμάτωμα ή εκχύμωση που εμφανίζεται χωρίς προφανή αιτία
• Αίσθημα κόπωσης ή ζάλης λόγω αναιμίας

Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, η χορήγηση ενοξαπαρίνης πρέπει να διακοπεί αμέσως. Η θεραπεία περιλαμβάνει:

• Χορήγηση θειικής πρωταμίνης για εξουδετέρωση της αντιπηκτικής δράσης της ενοξαπαρίνης
• Υποστηρικτική φροντίδα με παρακολούθηση των ζωτικών σημείων και της νεφρικής λειτουργίας
• Μετάγγιση αίματος ή παραγώγων αίματος, εάν είναι απαραίτητο

 

Παρενέργειες

Οι συχνότερες παρενέργειες της ενοξαπαρίνης περιλαμβάνουν:

• Αιμορραγία, που μπορεί να εκδηλωθεί ως αιμάτωμα, επίσταξη ή αιματουρία
• Θρομβοπενία επαγόμενη από ηπαρίνη (HIT), μια σπάνια αλλά σοβαρή επιπλοκή
• Αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης, όπως πόνος, ερυθρότητα ή οίδημα
• Αυξημένα επίπεδα ηπατικών ενζύμων

Άλλες λιγότερο συχνές παρενέργειες μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Αλλεργικές αντιδράσεις, όπως εξάνθημα ή κνησμό
• Οστεοπόρωση με μακροχρόνια χρήση
• Υπερκαλιαιμία, ιδιαίτερα σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία

Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνουν αμέσως τον γιατρό τους εάν παρατηρήσουν σημεία ή συμπτώματα σοβαρής αιμορραγίας ή αλλεργικής αντίδρασης.

 

Αλληλεπιδράσεις

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου

Η ενοξαπαρίνη μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα φάρμακα, αυξάνοντας τον κίνδυνο αιμορραγίας. Φάρμακα που μπορεί να αλληλεπιδράσουν με την ενοξαπαρίνη περιλαμβάνουν:

• Άλλα αντιπηκτικά, όπως βαρφαρίνη ή άμεσα από του στόματος αντιπηκτικά (DOACs)
• Αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα, όπως ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη
• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως ιβουπροφαίνη ή ναπροξένη
• Σελεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) ή αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης (SNRIs)

Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνουν τον γιατρό τους για όλα τα φάρμακα που λαμβάνουν, συμπεριλαμβανομένων των συνταγογραφούμενων, των μη συνταγογραφούμενων και των φυτικών συμπληρωμάτων, πριν ξεκινήσουν τη θεραπεία με ενοξαπαρίνη.

 

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής

Δεν υπάρχουν γνωστές σημαντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της ενοξαπαρίνης και συγκεκριμένων τροφών. Ωστόσο, οι ασθενείς θα πρέπει να ακολουθούν μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή, σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού τους, για να διατηρήσουν τη συνολική υγεία τους κατά τη διάρκεια της θεραπείας με ενοξαπαρίνη.

 

Πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες

Ανάπτυξη ανθεκτικότητας

Η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στην ενοξαπαρίνη (φάρμακο Clexane, Lovenox, Xenaparin κ.α.) είναι σπάνια, ωστόσο μπορεί να συμβεί σε ορισμένους ασθενείς. Η ανθεκτικότητα στην ενοξαπαρίνη μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως γενετικές μεταβολές στους παράγοντες πήξης ή στην αντιθρομβίνη III, ή σε αυτοάνοσες διαταραχές όπως το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο. Σε περιπτώσεις ανθεκτικότητας, ο γιατρός μπορεί να προσαρμόσει τη δόση της ενοξαπαρίνης ή να εξετάσει εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές.

 

Προκλινικές και Κλινικές Μελέτες

Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της ενοξαπαρίνης (φάρμακο Clexane, Xenaparin κ.α.) έχουν αξιολογηθεί σε πολυάριθμες προκλινικές και κλινικές μελέτες. Οι προκλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η ενοξαπαρίνη έχει ισχυρή αντιπηκτική και αντιθρομβωτική δράση, καθώς και αντιαγγειογενετικές ιδιότητες (Katrancioglu et al., 2012). Οι κλινικές δοκιμές έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα της ενοξαπαρίνης στην πρόληψη και τη θεραπεία θρομβοεμβολικών διαταραχών, με ευνοϊκό προφίλ ασφαλείας σε σύγκριση με την κλασική ηπαρίνη (Tabiban et al., 2017).

Μια μελέτη των Dogan et al. (2011) διερεύνησε τις αντιαγγειογενετικές δράσεις διαφόρων ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους, συμπεριλαμβανομένης της ενοξαπαρίνης νατρίου, χρησιμοποιώντας το μοντέλο της μεμβράνης χοριοαλλαντοϊκής. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ενοξαπαρίνη νατρίου είχε σημαντική ανασταλτική επίδραση στην αγγειογένεση, υποδηλώνοντας πιθανές εφαρμογές πέραν της αντιπηκτικής της δράσης.

 

Μετεγκριτικές μελέτες, Φαρμακοεπαγρύπνηση και Φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά

Μετά την έγκριση και την κυκλοφορία της ενοξαπαρίνης, διεξάγονται συνεχώς μετεγκριτικές μελέτες για την παρακολούθηση της μακροπρόθεσμης αποτελεσματικότητας, ασφάλειας και ανεπιθύμητων ενεργειών του φαρμάκου. Η φαρμακοεπαγρύπνηση διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ανίχνευση και την αναφορά σπάνιων ή απροσδόκητων ανεπιθύμητων ενεργειών, επιτρέποντας τη συνεχή αξιολόγηση του προφίλ οφέλους-κινδύνου της ενοξαπαρίνης.

Τα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά της ενοξαπαρίνης (φάρμακο Clexane, Lovenox κ.α.) έχουν μελετηθεί εκτενώς, δείχνοντας υψηλή βιοδιαθεσιμότητα μετά από υποδόρια χορήγηση, με μέγιστες συγκεντρώσεις πλάσματος που επιτυγχάνονται 3-5 ώρες μετά τη δόση. Η ενοξαπαρίνη μεταβολίζεται στο ήπαρ και απεκκρίνεται κυρίως μέσω των νεφρών, με χρόνο ημίσειας ζωής 4-7 ώρες σε ασθενείς με φυσιολογική νεφρική λειτουργία. Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία, η κάθαρση της ενοξαπαρίνης μειώνεται και μπορεί να απαιτείται προσαρμογή της δόσης για την αποφυγή συσσώρευσης (DeCarolis et al., 2012).

Η συνεχιζόμενη έρευνα και επαγρύπνηση είναι απαραίτητες για τη βελτιστοποίηση της χρήσης της ενοξαπαρίνης στην κλινική πρακτική, διασφαλίζοντας ότι οι ασθενείς λαμβάνουν αποτελεσματική και ασφαλή αντιπηκτική θεραπεία.

 

Συγκριτική αποτελεσματικότητα

Η συγκριτική αποτελεσματικότητα της ενοξαπαρίνης (φάρμακο Clexane, Lovenox, Xenaparin κ.α.) έναντι άλλων αντιπηκτικών παραγόντων έχει αξιολογηθεί σε πολλές κλινικές μελέτες. Σε σύγκριση με την κλασική ηπαρίνη, η ενοξαπαρίνη (φάρμακο Clexane, Lovenox, Xenaparin κ.α.) έχει δείξει παρόμοια ή ανώτερη αποτελεσματικότητα στην πρόληψη και τη θεραπεία θρομβοεμβολικών διαταραχών, με το πλεονέκτημα της εύκολης υποδόριας χορήγησης και του μειωμένου κινδύνου θρομβοπενίας επαγόμενης από ηπαρίνη (Tabiban et al., 2017). Όταν συγκρίνεται με άλλες ηπαρίνες χαμηλού μοριακού βάρους, όπως η ναδροπαρίνη ασβεστίου και η τινζαπαρίνη νατρίου, η ενοξαπαρίνη (φάρμακο Clexane, Lovenox, Xenaparin κ.α.) έχει επιδείξει παρόμοια αποτελεσματικότητα και προφίλ ασφαλείας (Dogan et al., 2011).

 

Συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις

Πολυάριθμες συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις έχουν διερευνήσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της ενοξαπαρίνης (φάρμακο Clexane, Xenaparin κ.α.) σε διάφορες κλινικές καταστάσεις. Μια μετα-ανάλυση των Dogan et al. (2011), που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Thrombosis Research, εξέτασε τις αντιαγγειογενετικές δράσεις της ενοξαπαρίνης νατρίου και άλλων ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους, επιβεβαιώνοντας τις σημαντικές ανασταλτικές επιδράσεις τους στην αγγειογένεση. Άλλες μετα-αναλύσεις έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα της ενοξαπαρίνης στην πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολικής νόσου σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ορθοπεδικές και γενικές χειρουργικές επεμβάσεις, καθώς και στη θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης και της πνευμονικής εμβολής.

 

Τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις και μελλοντικές προοπτικές

Η τρέχουσα έρευνα επικεντρώνεται στη βελτιστοποίηση της χρήσης της ενοξαπαρίνης σε ειδικούς πληθυσμούς ασθενών, όπως εκείνοι με νεφρική δυσλειτουργία, παχυσαρκία ή προχωρημένη ηλικία. Οι μελέτες διερευνούν εξατομικευμένα δοσολογικά σχήματα και στρατηγικές παρακολούθησης για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας σε αυτές τις ομάδες ασθενών. Επιπλέον, ερευνάται ο ρόλος της ενοξαπαρίνης σε νέες ενδείξεις, όπως η πρόληψη και η θεραπεία της θρόμβωσης που σχετίζεται με τον καρκίνο (Katrancioglu et al., 2012).

Μελλοντικές προοπτικές περιλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων παραγώγων ηπαρίνης με βελτιωμένα φαρμακοκινητικά και φαρμακοδυναμικά χαρακτηριστικά, καθώς και την εξερεύνηση του ρόλου της ενοξαπαρίνης σε συνδυασμό με άλλους αντιθρομβωτικούς παράγοντες για τη βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και την ελαχιστοποίηση των κινδύνων αιμορραγίας. Επιπλέον, η συνεχιζόμενη έρευνα αξιολογεί τις πιθανές αντικαρκινικές και ανοσορρυθμιστικές ιδιότητες της ενοξαπαρίνης, ανοίγοντας νέους ορίζοντες για θεραπευτικές εφαρμογές πέρα από την αντιπηκτική της δράση.

 

Συνοπτικά

Η ενοξαπαρίνη (φάρμακο Clexane, Lovenox, Xenaparin κ.α.) είναι ένα αντιπηκτικό φάρμακο που ανήκει στην κατηγορία των ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH). Χρησιμοποιείται για την πρόληψη και τη θεραπεία θρομβοεμβολικών διαταραχών, όπως η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και η πνευμονική εμβολή. Ο μηχανισμός δράσης της βασίζεται στην ενίσχυση της δράσης της αντιθρομβίνης III, ενός φυσικού αναστολέα της πήξης του αίματος.

Σε σύγκριση με την κλασική ηπαρίνη, η ενοξαπαρίνη έχει μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα, μεγαλύτερο χρόνο ημιζωής και πιο προβλέψιμη αντιπηκτική απόκριση, επιτρέποντας την υποδόρια χορήγηση χωρίς την ανάγκη συνεχούς παρακολούθησης. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι έχει αντιαγγειογενετικές ιδιότητες.

Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της ενοξαπαρίνης έχουν αξιολογηθεί σε πολυάριθμες κλινικές μελέτες και μετα-αναλύσεις, επιβεβαιώνοντας τη θεραπευτική της αξία σε διάφορες κλινικές καταστάσεις. Ωστόσο, η χρήση της πρέπει να γίνεται με προσοχή σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας ή νεφρική δυσλειτουργία.

Οι τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις επικεντρώνονται στη βελτιστοποίηση της χρήσης της ενοξαπαρίνης (φάρμακο Clexane κ.α.) σε ειδικούς πληθυσμούς ασθενών και στη διερεύνηση νέων ενδείξεων, ενώ μελλοντικές προοπτικές περιλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων παραγώγων ηπαρίνης με βελτιωμένα χαρακτηριστικά και την εξερεύνηση του ρόλου της ενοξαπαρίνης σε συνδυασμό με άλλους αντιθρομβωτικούς παράγοντες.

elpedia.gr

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Είναι ζωτικής σημασίας να μην λαμβάνετε ποτέ κανένα φαρμακευτικό σκεύασμα χωρίς την επίβλεψη και καθοδήγηση ενός ειδικευμένου ιατρού. Να συμβουλεύεστε πάντοτε το ένθετο φυλλάδιο οδηγιών του εκάστοτε φαρμακευτικού προϊόντος που σας έχει συνταγογραφηθεί, καθώς ο κάθε φαρμακευτικός οίκος περιγράφει με ακρίβεια τις ιδιαίτερες προδιαγραφές που αφορούν το συγκεκριμένο σκεύασμα, και οι οποίες ενδέχεται να επικαιροποιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Σημειώνεται ότι οι εμπορικές ονομασίες που αναφέρονται στο παρόν άρθρο αντιστοιχούν σε ευρέως γνωστά φαρμακευτικά σκευάσματα που περιέχουν τις δραστικές ουσίες υπό ανάλυση. Ωστόσο, ενδέχεται να υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανάλογα με τη σύνθεση του εκάστοτε φαρμάκου. Το παρόν άρθρο εστιάζει στην ανάλυση της δραστικής ουσίας και όχι στην εμπορική ονομασία του φαρμάκου. Η αναφορά των εμπορικών ονομασιών γίνεται αποκλειστικά για τη διευκόλυνση των αναγνωστών, οι οποίοι θα πρέπει να μελετούν προσεκτικά το φύλλο οδηγιών κάθε εμπορικού σκευάσματος που χρησιμοποιούν. Είναι απαραίτητο να έχετε στενή συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό σας και τον φαρμακοποιό σας. Η αυτοχορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία σας και πρέπει να αποφεύγεται ρητά.

 

Βιβλιογραφία

1. Dogan, O. T., Polat, Z. A., Karahan, O., Epozturk, K., Altun, A., Akkurt, I., & Cetin, A. (2011). Antiangiogenic activities of bemiparin sodium, enoxaparin sodium, nadroparin calcium and tinzaparin sodium. Thrombosis Research. sciencedirect
2. Tabiban, S., Rahbar, K., Ghadrdoost, B., Mottaqi, M. S., & Daei, M. M. (2017). Comparison of enoxaparin sodium and standard heparin for hemodialysis anticoagulation. Nephro-Urology Monthly. brieflands
3. Katrancioglu, N., Karahan, O., Kilic, A. T., Altun, A., Katrancioglu, O., Polat, Z. A., & Yilmaz, M. B. (2012). Comparison of the antiangiogenic effects of heparin sodium, enoxaparin sodium, and tinzaparin sodium by using chorioallantoic membrane assay. Blood Coagulation & Fibrinolysis. journals.lww
4. DeCarolis, D. D., Thorson, J. G., Clairmont, M. A., Leuthner, A. M., Rector, T. S., & Johnson, G. J. (2012). Enoxaparin outcomes in patients with moderate renal impairment. Archives of Internal Medicine. jamanetwork

 

Συχνές Ερωτήσεις