Οι αλλεργίες αποτελούν μια διαδεδομένη ανοσολογική διαταραχή που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The BMJ (Jarvis and Burney, 1998), η επιδημιολογία των αλλεργιών έχει μεταβληθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τις αιτίες, τα συμπτώματα και τις θεραπευτικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση των αλλεργιών, αξιοποιώντας τις πληροφορίες από αυτή και άλλες σχετικές έρευνες.
Οι αλλεργίες είναι μια κοινή ανοσολογική διαταραχή που προκαλείται από την υπερδραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος έναντι ουσιών που θεωρούνται αβλαβείς για την πλειονότητα του πληθυσμού. Το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει αντισώματα που αναγνωρίζουν τις συγκεκριμένες ουσίες ως επικίνδυνες, προκαλώντας μια σειρά από αντιδράσεις όπως φλεγμονή, ρινική καταρροή, δερματικά εξανθήματα και ακόμη και σοβαρές αναφυλακτικές κρίσεις. Οι πιο συχνές αιτίες αλλεργιών περιλαμβάνουν αλλεργιογόνα από τροφές, γύρη, ακάρεα σκόνης και τρίχες ζώων. Η κατανόηση των αιτιών και των μηχανισμών που διέπουν τις αλλεργικές αντιδράσεις είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών θεραπευτικών στρατηγικών.
Επιδημιολογία των Αλλεργιών
Παγκόσμια Εξάπλωση των Αλλεργιών
Οι αλλεργίες έχουν γίνει μια σημαντική πρόκληση για τη δημόσια υγεία παγκοσμίως. Σύμφωνα με τους Jarvis και Burney (1998) στο άρθρο τους στο περιοδικό The BMJ, η επίπτωση των αλλεργικών νοσημάτων έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτή η αύξηση είναι ιδιαίτερα εμφανής στις ανεπτυγμένες χώρες, όπου οι περιβαλλοντικές και κοινωνικοοικονομικές αλλαγές φαίνεται να επηρεάζουν την έκθεση σε αλλεργιογόνα και την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού.
Οι συγγραφείς αναφέρουν ότι η επικράτηση του άσθματος και της αλλεργικής ρινίτιδας έχει αυξηθεί σημαντικά σε πολλές περιοχές του κόσμου, με βάση τα δεδομένα από επιδημιολογικές μελέτες που διεξήχθησαν από το 1956 έως το 1993. Αυτή η τάση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, καθώς οι αλλεργίες συνδέονται με σοβαρές επιπλοκές και μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των πασχόντων.
Αλλεργίες στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα, οι αλλεργίες αποτελούν ένα αυξανόμενο πρόβλημα δημόσιας υγείας. Σύμφωνα με μελέτες, η επικράτηση των αλλεργικών νοσημάτων στα παιδιά και τους ενήλικες έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτή η αύξηση έχει συνδεθεί με διάφορους παράγοντες, όπως οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, η αστικοποίηση και η ρύπανση του περιβάλλοντος.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τους παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση των αλλεργιών στην Ελλάδα, ώστε να μπορέσουμε να αναπτύξουμε αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης και θεραπείας. Η ενημέρωση του κοινού και η λήψη μέτρων για τον περιορισμό της έκθεσης σε αλλεργιογόνα είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας και την ποιότητας ζωής των ατόμων που πάσχουν από αλλεργίες.
Αιτίες και Παράγοντες Κινδύνου
Γενετικοί Παράγοντες
Οι αλλεργίες έχουν μια ισχυρή γενετική συνιστώσα, με τους κληρονομικούς παράγοντες να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αλλεργικών νοσημάτων. Εάν ένας από τους γονείς έχει αλλεργία, το παιδί έχει αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξει και αυτό αλλεργίες. Αν και οι δύο γονείς είναι αλλεργικοί, ο κίνδυνος για το παιδί είναι ακόμη μεγαλύτερος.
Ωστόσο, οι γενετικοί παράγοντες δεν αποτελούν τον μοναδικό καθοριστικό παράγοντα για την εμφάνιση αλλεργιών. Η έκθεση σε συγκεκριμένα αλλεργιογόνα, καθώς και άλλοι περιβαλλοντικοί και τρόποι ζωής παράγοντες, διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αλλεργικών συνθηκών.
Περιβαλλοντικοί Παράγοντες
Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, η έκθεση σε καπνό τσιγάρου και η ύπαρξη μουχλών και ακάρεων σκόνης στο σπίτι, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αλλεργιών. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να διαταράξουν τη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και να οδηγήσουν σε μια υπερευαίσθητη αντίδραση σε αλλεργιογόνα.
Οι Jarvis και Burney (1998) αναφέρουν ότι η αυξανόμενη αστικοποίηση και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, έχουν συμβάλει στην αύξηση των αλλεργικών νοσημάτων. Αυτό υποδηλώνει ότι η έκθεση σε ορισμένους περιβαλλοντικούς παράγοντες στην παιδική ηλικία μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη ανοσίας έναντι των αλλεργιογόνων.
Αλλαγές στον Τρόπο Ζωής
Οι σύγχρονοι τρόποι ζωής έχουν επίσης συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο για αλλεργίες. Η υιοθέτηση δυτικών διατροφικών προτύπων, η μειωμένη φυσική δραστηριότητα και η αυξημένη χρήση αντιβιοτικών είναι μερικοί από τους παράγοντες που έχουν συσχετιστεί με αυξημένα ποσοστά αλλεργιών.
Επιπλέον, η έκθεση σε αλλεργιογόνα σε πολύ νεαρή ηλικία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης αλλεργίας. Για παράδειγμα, η πρώιμη έκθεση σε τροφικά αλλεργιογόνα έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης τροφικών αλλεργιών.
Η κατανόηση των διαφόρων παραγόντων κινδύνου για τις αλλεργίες είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών πρόληψης και διαχείρισης. Η υιοθέτηση υγιεινών τρόπων ζωής και ο περιορισμός της έκθεσης σε περιβαλλοντικούς κινδύνους μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του επιπολασμού των αλλεργιών.
Κύριες Κατηγορίες Αλλεργιών
Αναπνευστικές Αλλεργίες (Άσθμα, Αλλεργική Ρινίτιδα)
Οι αναπνευστικές αλλεργίες αποτελούν μια από τις πιο συχνές μορφές αλλεργικών νοσημάτων. Το άσθμα και η αλλεργική ρινίτιδα (γνωστή και ως αλλεργική ρινίτιδα ή φταρνίτιδα) είναι δύο από τις πιο κοινές εκδηλώσεις αυτής της κατηγορίας.
Το άσθμα χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και στένωση των αεραγωγών, προκαλώντας συμπτώματα όπως συριγμός, δύσπνοια και βήχα. Τα κύρια αλλεργιογόνα που προκαλούν άσθμα περιλαμβάνουν τη γύρη, τα ακάρεα σκόνης, τις τρίχες ζώων και ορισμένες τροφές.
Η αλλεργική ρινίτιδα προκαλείται από την έκθεση σε αλλεργιογόνα του αέρα, όπως η γύρη, τα ακάρεα σκόνης και οι μύκητες. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ρινική συμφόρηση, ρινόρροια, φταρνίσματα και κνησμό στα μάτια και τη μύτη. Μπορεί επίσης να προκαλέσει επιπλοκές όπως φαρυγγίτιδα και ρινική πολυποδίαση.
Τροφικές Αλλεργίες
Οι τροφικές αλλεργίες είναι μια άλλη σημαντική κατηγορία αλλεργιών που μπορεί να έχει σοβαρές και ακόμη και απειλητικές για τη ζωή συνέπειες. Οι πιο συχνές τροφές που προκαλούν αλλεργίες είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα αυγά, τα ψάρια, τα οστρακοειδή, τα φιστίκια, τα φυστίκια και η σόγια.
Τα συμπτώματα των τροφικών αλλεργιών μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Κνησμό στο στόμα ή το λαιμό
- Οίδημα των χειλιών, της γλώσσας ή του λαιμού
- Εξανθήματα ή κνίδωση
- Ναυτία, έμετο ή διάρροια
- Δύσπνοια ή συριγμό
- Αναφυλαξία (σοβαρή αλλεργική αντίδραση)
Οι τροφικές αλλεργίες μπορεί να είναι επίμονες σε όλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου ή να εμφανιστούν για πρώτη φορά κατά την ενήλικη ζωή. Η έγκαιρη διάγνωση και αποφυγή των τροφών που προκαλούν αλλεργίες είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη σοβαρών αντιδράσεων.
Αλλεργίες από Έκθεση (Ακάρεα, Γύρη, Τρίχες Ζώων)
Πολλές αλλεργίες προκαλούνται από την έκθεση σε αλλεργιογόνα που βρίσκονται στο περιβάλλον, όπως τα ακάρεα σκόνης, η γύρη και οι τρίχες ζώων. Αυτά τα αλλεργιογόνα μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μέσω της αναπνοής ή της επαφής με το δέρμα.
Τα ακάρεα σκόνης είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί που ζουν σε στρώματα, χαλιά και έπιπλα. Η έκθεση στα ακάρεα μπορεί να προκαλέσει αλλεργική ρινίτιδα, άσθμα και δερματικές αλλεργικές αντιδράσεις.
Η γύρη από δέντρα, χόρτα και ζιζάνια είναι ένα άλλο κοινό αλλεργιογόνο που μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως φταρνίσματα, ρινική συμφόρηση και κνησμό στα μάτια.
Τέλος, οι τρίχες και τα ακάρεα που βρίσκονται στα κατοικίδια ζώα μπορούν επίσης να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις σε ευαίσθητα άτομα. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ρινική καταρροή, βήχα και δύσπνοια.
Η αποφυγή της έκθεσης σε αυτά τα αλλεργιογόνα και η διατήρηση ενός καθαρού περιβάλλοντος μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη και τη διαχείριση αυτών των αλλεργιών.
Διάγνωση και Αξιολόγηση Αλλεργιών
Δερματικές Δοκιμασίες
Οι δερματικές δοκιμασίες αποτελούν μια από τις πιο διαδεδομένες και αξιόπιστες μεθόδους για τη διάγνωση των αλλεργιών. Αυτές οι δοκιμασίες περιλαμβάνουν την εισαγωγή μικρών ποσοτήτων πιθανών αλλεργιογόνων στο δέρμα και την παρατήρηση για πιθανές αντιδράσεις.
Η δοκιμασία ανίχνευσης (prick test) είναι μια συνηθισμένη μορφή δερματικής δοκιμασίας όπου μια σταγόνα από το πιθανό αλλεργιογόνο τοποθετείται στο δέρμα και στη συνέχεια το δέρμα ανοίγει ελαφρώς με μια βελόνα. Εάν το άτομο είναι αλλεργικό, θα εμφανιστεί κνησμός, οίδημα ή ερύθημα στην περιοχή.
Η δοκιμασία συγκόλλησης (patch test) χρησιμοποιείται για τη διάγνωση αλλεργικών δερματίτιδων και περιλαμβάνει την τοποθέτηση ενός επιθέματος που περιέχει το πιθανό αλλεργιογόνο στο δέρμα για μερικές ημέρες. Τυχόν ερυθρότητα, φουσκάλες ή εξανθήματα στην περιοχή μπορεί να υποδηλώνουν αλλεργική αντίδραση.
Δοκιμασίες Αίματος
Οι δοκιμασίες αίματος μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση των αλλεργιών, καθώς μετρούν τα επίπεδα των αλλεργικών αντισωμάτων (IgE) στο αίμα. Υψηλά επίπεδα IgE έναντι συγκεκριμένων αλλεργιογόνων μπορεί να υποδηλώνουν την ύπαρξη αλλεργίας.
Αυτές οι δοκιμασίες μπορούν να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες όταν οι δερματικές δοκιμασίες δεν είναι εφικτές ή ασφαλείς, όπως σε άτομα με σοβαρές δερματικές παθήσεις ή σε παιδιά που δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε δερματικές δοκιμασίες.
Ωστόσο, οι δοκιμασίες αίματος έχουν ορισμένους περιορισμούς, καθώς μπορεί να δώσουν ψευδώς θετικά ή ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Δοκιμασίες Πρόκλησης
Οι δοκιμασίες πρόκλησης θεωρούνται η πιο αξιόπιστη μέθοδος για τη διάγνωση των αλλεργιών, αλλά πρέπει να διεξάγονται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση λόγω του κινδύνου σοβαρών αλλεργικών αντιδράσεων.
Στις δοκιμασίες αυτές, ο ασθενής εκτίθεται σταδιακά σε αυξανόμενες δόσεις του πιθανού αλλεργιογόνου υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα, όπως δερματικά εξανθήματα, αναπνευστικά προβλήματα ή κοιλιακό άλγος, τότε η αλλεργία θεωρείται επιβεβαιωμένη.
Οι δοκιμασίες πρόκλησης είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για τη διάγνωση τροφικών αλλεργιών, καθώς οι δερματικές και οι δοκιμασίες αίματος μπορεί να μην είναι επαρκείς για την ακριβή αναγνώριση των προβληματικών τροφών.
Κατά τη διεξαγωγή των δοκιμασιών πρόκλησης, είναι απαραίτητη η παρουσία ιατρικού προσωπικού και η άμεση διαθεσιμότητα θεραπείας έκτακτης ανάγκης, όπως η χορήγηση επινεφρίνης, σε περίπτωση σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης.
Η ακριβής διάγνωση των αλλεργιών είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική διαχείριση και θεραπεία τους. Η χρήση ενός συνδυασμού διαγνωστικών μεθόδων, όπως οι δερματικές δοκιμασίες, οι δοκιμασίες αίματος και οι δοκιμασίες πρόκλησης, μπορεί να βοηθήσει στην ακριβή ταυτοποίηση των αλλεργιογόνων και στην ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπευτικών σχημάτων.
Θεραπευτικές Προσεγγίσεις για την Αντιμετώπιση των Αλλεργιών
Αποφυγή Αλλεργιογόνων
Η αποφυγή της έκθεσης στα αλλεργιογόνα είναι μια από τις πιο σημαντικές θεραπευτικές προσεγγίσεις για τη διαχείριση των αλλεργιών. Αυτό περιλαμβάνει την εξάλειψη των αλλεργιογόνων από το περιβάλλον του ασθενούς, όπως η απομάκρυνση των ακάρεων σκόνης από το σπίτι ή η αποφυγή συγκεκριμένων τροφών που προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις.
Ωστόσο, η πλήρης αποφυγή ορισμένων αλλεργιογόνων, όπως η γύρη ή οι μύκητες, μπορεί να είναι δύσκολη ή ακόμη και αδύνατη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνιστάται η ελαχιστοποίηση της έκθεσης μέσω μέτρων όπως η χρήση συστημάτων φιλτραρίσματος αέρα και η τακτική καθαριότητα.
Φαρμακευτική Αγωγή
Υπάρχουν διάφορες φαρμακευτικές επιλογές για τη θεραπεία των συμπτωμάτων των αλλεργιών, συμπεριλαμβανομένων:
- Αντιισταμινικά: Αυτά τα φάρμακα μπλοκάρουν τη δράση της ισταμίνης, μιας χημικής ουσίας που εμπλέκεται στις αλλεργικές αντιδράσεις, και μπορούν να ανακουφίσουν συμπτώματα όπως ο ρινικός κνησμός, η ρινική συμφόρηση και η κνίδωση.
- Στεροειδή: Τα στεροειδή, όπως η κορτιζόνη, είναι ισχυρά αντιφλεγμονώδη φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία σοβαρών αλλεργικών συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του άσθματος και της αλλεργικής ρινίτιδας.
- Αποσυμφορητικά: Αυτά τα φάρμακα μπορούν να ανακουφίσουν τη ρινική συμφόρηση που προκαλείται από αλλεργίες.
- Βρογχοδιασταλτικά: Χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του άσθματος και των αναπνευστικών συμπτωμάτων των αλλεργιών, καθώς διαστέλλουν τους αεραγωγούς και διευκολύνουν την αναπνοή.
Ανοσοθεραπεία
Η ανοσοθεραπεία είναι μια προληπτική θεραπεία που στοχεύει στην τροποποίηση της ανοσολογικής απόκρισης του οργανισμού έναντι των αλλεργιογόνων. Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει τη σταδιακή έκθεση του ασθενούς σε αυξανόμενες δόσεις του αλλεργιογόνου, με στόχο την επίτευξη ανοσολογικής ανοχής.
Η ανοσοθεραπεία μπορεί να χορηγηθεί υπό μορφή ενέσεων (υποδόρια ανοσοθεραπεία) ή δισκίων που λαμβάνονται από το στόμα (υπογλώσσια ανοσοθεραπεία). Αυτή η θεραπεία απαιτεί μακροχρόνια δέσμευση και πρέπει να διεξάγεται υπό την επίβλεψη ειδικού γιατρού.
Οι Jarvis και Burney (1998) αναφέρουν ότι η ανοσοθεραπεία είναι η μόνη θεραπεία που μπορεί να τροποποιήσει την πορεία των αλλεργικών νοσημάτων και να προσφέρει μακροπρόθεσμη ανακούφιση από τα συμπτώματα. Ωστόσο, υπογραμμίζουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τη βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας αυτής της θεραπευτικής προσέγγισης.
Η επιτυχής διαχείριση των αλλεργιών απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση που συνδυάζει την αποφυγή των αλλεργιογόνων, τη φαρμακευτική αγωγή και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την ανοσοθεραπεία. Η στενή συνεργασία με έναν ειδικό γιατρό και η εξατομικευμένη θεραπευτική στρατηγική είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική διαχείριση των αλλεργιών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
Επίλογος
Οι αλλεργίες αποτελούν μια σύνθετη και πολυδιάστατη κατάσταση που απαιτεί μια βαθιά κατανόηση των αιτιών, των συμπτωμάτων και των διαθέσιμων θεραπευτικών επιλογών. Από τη μελέτη αυτή, γίνεται φανερό ότι η επιδημιολογία των αλλεργιών έχει μεταβληθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, με αυξανόμενη επίπτωση σε πολλές περιοχές του κόσμου. Οι περιβαλλοντικοί και οι τρόποι ζωής παράγοντες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη αλλεργικών νοσημάτων, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για προληπτικές στρατηγικές και τροποποίηση των συνηθειών. Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με αλλεργίες.
elpedia.gr
Συχνές Ερωτήσεις για τις Αλλεργίες
Δερματική αλλεργία: Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα δερματικής αλλεργίας περιλαμβάνουν εξανθήματα, φαγούρα, κνίδωση και οίδημα του δέρματος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν φλύκταινες ή εκδορές. Η έκταση και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από το αλλεργιογόνο και την ένταση της αλλεργικής αντίδρασης.
Αλλεργία: Ποια είναι τα συμπτώματα στο λαιμό;
Τα συμπτώματα αλλεργίας στο λαιμό μπορεί να περιλαμβάνουν φαρυγγικό ερεθισμό, ξηρότητα, δυσκολία στην κατάποση και αίσθηση βάρους ή ξένου σώματος στο λαιμό. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να προκληθεί οίδημα του λαιμού, δυσκολία στην αναπνοή και συριγμός, απαιτώντας άμεση ιατρική φροντίδα.
Ποιο είναι το καλύτερο φάρμακο για την αντιμετώπιση των αλλεργιών;
Δεν υπάρχει μια μοναδική "καλύτερη" θεραπεία για όλες τις αλλεργίες. Η επιλογή του φαρμάκου εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα των αλλεργικών συμπτωμάτων, καθώς και από τα υποκείμενα ιατρικά ζητήματα. Τα αντιισταμινικά, τα στεροειδή, τα αποσυμφορητικά και τα βρογχοδιασταλτικά είναι μερικές από τις πιο κοινές φαρμακευτικές επιλογές.
Τι είναι η “ψυχολογική αλλεργία”;
Ο όρος "ψυχολογική αλλεργία" χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια κατάσταση όπου ένα άτομο εμφανίζει συμπτώματα παρόμοια με αλλεργική αντίδραση, χωρίς να υπάρχει υποκείμενη αλλεργία. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προκληθούν από ψυχολογικούς παράγοντες, όπως το άγχος ή η αυτοσυγκέντρωση στο σώμα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της εποχικής αλλεργίας;
Τα πιο κοινά συμπτώματα της εποχικής αλλεργίας (αλλεργική ρινίτιδα) περιλαμβάνουν ρινική συμφόρηση, ρινόρροια, φταρνίσματα, κνησμό στα μάτια και τη μύτη, και συχνά πονοκεφάλους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνοδεύεται από βήχα, δύσπνοια ή άσθμα.
Τροφική αλλεργία: Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα τροφικής αλλεργίας μπορεί να περιλαμβάνουν κνίδωση, εξανθήματα, οίδημα των χειλιών, της γλώσσας ή του λαιμού, ναυτία, έμετο, διάρροια, δυσκολία στην αναπνοή και, σε σοβαρές περιπτώσεις, αναφυλαξία. Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως λίγα λεπτά έως δύο ώρες μετά την κατανάλωση της προβληματικής τροφής.
Ξαφνική αλλεργία: Τι μπορεί να την προκαλέσει;
Μια ξαφνική αλλεργική αντίδραση μπορεί να προκληθεί από έκθεση σε ένα νέο αλλεργιογόνο στο οποίο το σώμα δεν έχει εκτεθεί στο παρελθόν. Επίσης, μπορεί να οφείλεται σε αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα, ορμονικές διακυμάνσεις ή άλλους παράγοντες που αυξάνουν την ευαισθησία σε υπάρχοντα αλλεργιογόνα.
Αλλεργία στη σκόνη: Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα αλλεργίας στη σκόνη περιλαμβάνουν ρινική συμφόρηση, ρινόρροια, φταρνίσματα, κνησμό στα μάτια και τη μύτη, καθώς και δυσκολία στην αναπνοή σε σοβαρότερες περιπτώσεις. Η έκθεση στα ακάρεα σκόνης μπορεί επίσης να προκαλέσει δερματικά εξανθήματα ή να επιδεινώσει τα συμπτώματα του άσθματος.
Βιβλιογραφία
- Wickman, M. “When allergies complicate allergies.” Allergy, 2005. Wiley Online Library.
- Valenta, R., Hochwallner, H., Linhart, B., Pahr, S. “Food allergies: the basics.” Gastroenterology, 2015. Elsevier.
- Jarvis, D., Burney, P. “ABC of allergies: the epidemiology of allergic disease.” BMJ: British Medical Journal, 1998. PubMed Central.