Τι είναι το AGARDON;
Το AGARDON (Τενοφοβίρη δισοπροξίλη – Tenofovir disoproxil) είναι ένα φαρμακευτικό σκεύασμα που περιέχει τη δραστική ουσία τενοφοβίρη δισοπροξίλη. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία λοιμώξεων από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV-1) και τον ιό της ηπατίτιδας Β (HBV). Ενεργό συστατικό: Η τενοφοβίρη δισοπροξίλη (Tenofovir disoproxil) η οποία απορροφάται και μετατρέπεται στην ενεργή ουσία τενοφοβίρη. Θεραπευτική κατηγορία: Ανήκει στα αντι-ιικά φάρμακα άμεσης δράσης και ειδικότερα στους νουκλεοσιδικούς και νουκλεοτιδικούς αναστολείς της ανάστροφης μεταγραφάσης (ATC κωδικός: J05AF07). Χημική δομή: Η τενοφοβίρη είναι ένα ανάλογο μονοφωσφορικού νουκλεοσιδίου. Μηχανισμός δράσης: Η τενοφοβίρη μετατρέπεται στον ενεργό μεταβολίτη διφωσφορική τενοφοβίρη, η οποία αναστέλλει την ανάστροφη μεταγραφάση του HIV-1 και την πολυμεράση του HBV. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω άμεσου ανταγωνισμού δέσμευσης με το φυσικό δεσοξυριβονουκλεοτίδιο-υπόστρωμα και με τερματισμό της αλυσίδας του DNA μετά την ενσωμάτωσή της σε αυτό. Η διάθεση του φαρμάκου γίνεται με αποκεντρωμένη άδεια, περιλαμβάνεται στον θετικό κατάλογο συνταγογραφούμενων φαρμάκων, χορηγείται αποκλειστικά κατά την ενδονοσοκομειακή νοσηλεία και ανήκει στα φάρμακα υψηλού κόστους.
Ενδείξεις για το AGARDON
Το AGARDON (Τενοφοβίρη δισοπροξίλη – Tenofovir disoproxil) ενδείκνυται για τη θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό HIV-1 σε ενήλικες, σε συνδυασμό με άλλα αντιρετροϊκά φάρμακα. Επίσης, ενδείκνυται για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β σε ενήλικες με αντιρροπούμενη ηπατική νόσο, με ενδείξεις ενεργού ιικού πολλαπλασιασμού, επίμονα αυξημένα επίπεδα αμινοτρανσφεράσης της αλανίνης (ALT) στον ορό και ιστολογικά ενεργό φλεγμονή ή/και ίνωση. Η επιλογή του AGARDON για τη θεραπεία ασθενών με HIV-1 που έχουν λάβει προηγούμενη αντιρετροϊκή θεραπεία θα πρέπει να βασίζεται σε ατομικές δοκιμές ιολογικής αντοχής και/ή στο ιστορικό θεραπείας των ασθενών.
Προφυλάξεις
Πριν από την έναρξη της θεραπείας με AGARDON, είναι σημαντικό να αξιολογηθεί η νεφρική λειτουργία του ασθενούς, καθώς η τενοφοβίρη αποβάλλεται κυρίως μέσω των νεφρών. Ασθενείς με ιστορικό νεφρικής δυσλειτουργίας ή όσοι λαμβάνουν ταυτόχρονα νεφροτοξικά φάρμακα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νεφρικών ανεπιθύμητων ενεργειών. Συνιστάται τακτική παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Επιπλέον, η τενοφοβίρη έχει συσχετιστεί με μειώσεις στην οστική πυκνότητα, επομένως, ασθενείς με ιστορικό παθολογικών καταγμάτων ή αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης πρέπει να παρακολουθούνται στενά. Η μεταβολή βάρους και οι μεταβολικές αλλαγές, επίσης, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της τενοφοβίρης δισοπροξίλης (B Surial et al., 2021).
Ειδικές προειδοποιήσεις για ηλικιωμένους, παιδιά και εγκύους
- Ηλικιωμένοι: Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης σε ηλικιωμένους ασθενείς, εκτός εάν υπάρχει συνυπάρχουσα νεφρική δυσλειτουργία.
- Παιδιά: Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα του AGARDON σε παιδιά κάτω των 12 ετών δεν έχουν τεκμηριωθεί πλήρως.
- Εγκυμοσύνη: Το AGARDON θα πρέπει να χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μόνο εάν το πιθανό όφελος δικαιολογεί τον πιθανό κίνδυνο για το έμβρυο. Δεν υπάρχουν επαρκείς και καλά ελεγχόμενες μελέτες σε εγκύους.
- Θηλασμός: Δεν είναι γνωστό εάν η τενοφοβίρη απεκκρίνεται στο ανθρώπινο μητρικό γάλα. Συνιστάται οι μητέρες που λαμβάνουν AGARDON να μην θηλάζουν.
Παρενέργειες
Το AGARDON (Τενοφοβίρη δισοπροξίλη – Tenofovir disoproxil), όπως όλα τα φάρμακα, μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες, αν και δεν παρουσιάζονται σε όλους τους ασθενείς. Οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν:
- Διαταραχές του γαστρεντερικού: Ναυτία, έμετος, διάρροια, κοιλιακό άλγος, μετεωρισμός.
- Διαταραχές του νευρικού συστήματος: Κεφαλαλγία, ζάλη, αϋπνία.
- Δερματικές διαταραχές: Εξάνθημα.
- Διαταραχές του μεταβολισμού και της θρέψης: Υποφωσφαταιμία.
- Νεφρικές και ουροποιητικές διαταραχές: Αυξημένη κρεατινίνη ορού, νεφρική ανεπάρκεια.
- Γενικές διαταραχές: Κόπωση.
Σπανιότερα, μπορεί να εμφανιστούν σοβαρότερες ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως γαλακτική οξέωση, ηπατομεγαλία με στεάτωση, οστεονέκρωση και σύνδρομο ανοσολογικής επανενεργοποίησης.
Δοσολογία και Χορήγηση
Η συνιστώμενη δόση του AGARDON για τη θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό HIV-1 ή της χρόνιας ηπατίτιδας Β είναι ένα δισκίο των 245 mg μία φορά την ημέρα, λαμβανόμενο από του στόματος με τροφή. Η διάρκεια της θεραπείας καθορίζεται από τον θεράποντα ιατρό ανάλογα με την κλινική κατάσταση του ασθενούς και την ανταπόκρισή του στη θεραπεία.
Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση AGARDON;
Εάν παραλειφθεί μια δόση, θα πρέπει να ληφθεί το συντομότερο δυνατό, εκτός εάν πλησιάζει η ώρα για την επόμενη προγραμματισμένη δόση. Σε αυτή την περίπτωση, η παραλειφθείσα δόση θα πρέπει να παραληφθεί και να συνεχιστεί το κανονικό δοσολογικό σχήμα. Δεν πρέπει να λαμβάνεται διπλή δόση για να αναπληρωθεί η δόση που παραλείφθηκε.
Υπερδοσολογία
Σε περίπτωση υπερδοσολογίας με AGARDON, ο ασθενής θα πρέπει να παρακολουθείται για σημεία τοξικότητας και να λαμβάνει υποστηρικτική θεραπεία, εφόσον απαιτείται. Η αιμοκάθαρση μπορεί να απομακρύνει την τενοφοβίρη. Συνιστάται άμεση επικοινωνία με ιατρό ή κέντρο δηλητηριάσεων.
Αλληλεπιδράσεις
Το AGARDON (Τενοφοβίρη δισοπροξίλη – Tenofovir disoproxil) μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα φάρμακα, επηρεάζοντας την αποτελεσματικότητά τους ή αυξάνοντας τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών. Είναι σημαντικό να ενημερώνεται ο θεράπων ιατρός για όλα τα φάρμακα, συμπληρώματα διατροφής ή φυτικά σκευάσματα που λαμβάνει ο ασθενής πριν από την έναρξη της θεραπείας με AGARDON.
Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται κατά τη συγχορήγηση του AGARDON με φάρμακα που αποβάλλονται μέσω της ίδιας οδού νεφρικής απέκκρισης, καθώς μπορεί να αυξηθούν οι συγκεντρώσεις της τενοφοβίρης ή του συγχορηγούμενου φαρμάκου στο πλάσμα. Παραδείγματα τέτοιων φαρμάκων περιλαμβάνουν τα αντι-ιικά φάρμακα ακυκλοβίρη, βαλκυκλοβίρη, γκανσικλοβίρη, βαλγκανσικλοβίρη, σιδοφοβίρη, καθώς και ορισμένα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Επίσης η ταυτόχρονη χορήγηση τενοφοβίρης δισοπροξίλης και διδοσανίνης δεν συνιστάται, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με τη διδοσανίνη (JM Molina et. al, 2022).
Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής
Η λήψη του AGARDON με τροφή βελτιώνει την απορρόφησή του. Συνιστάται η λήψη του δισκίου με ένα γεύμα για βέλτιστη αποτελεσματικότητα. Δεν υπάρχουν γνωστές σημαντικές αλληλεπιδράσεις με συγκεκριμένα είδη τροφίμων.
Υπερβολική Δόση
Έχουν αναφερθεί λίγα περιστατικά υπερβολικής δόσης με τενοφοβίρη δισοπροξίλη. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε, ναυτία, έμετο, διάρροια, κεφαλαλγία και ζάλη. Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά για σημεία τοξικότητας, και εάν είναι απαραίτητο, να λαμβάνει την καθιερωμένη υποστηρικτική θεραπεία. Η τενοφοβίρη μπορεί να απομακρυνθεί αποτελεσματικά με αιμοκάθαρση.
Φύλαξη Φαρμάκου
Το AGARDON πρέπει να φυλάσσεται σε θερμοκρασία δωματίου, μακριά από υγρασία και θερμότητα. Να φυλάσσεται στην αρχική του συσκευασία, προστατευμένο από το φως. Να φυλάσσεται σε θέση, την οποία δεν βλέπουν και δεν προσεγγίζουν τα παιδιά.
Ανάλυση Δραστικής Ουσίας
Η δραστική ουσία του AGARDON (Τενοφοβίρη δισοπροξίλη – Tenofovir disoproxil), η τενοφοβίρη δισοπροξίλη, είναι ένα προφάρμακο της τενοφοβίρης. Μετά την από του στόματος χορήγηση, η τενοφοβίρη δισοπροξίλη απορροφάται ταχέως και μετατρέπεται σε τενοφοβίρη, η οποία στη συνέχεια φωσφορυλιώνεται ενδοκυτταρικά σε διφωσφορική τενοφοβίρη, τον ενεργό μεταβολίτη. Η διφωσφορική τενοφοβίρη δρα ως αναστολέας της ανάστροφης μεταγραφάσης του HIV-1 και της πολυμεράσης του HBV, ενσωματώνεται στην αλυσίδα του ιικού DNA και προκαλεί τον τερματισμό της. Η φαρμακοκινητική της τενοφοβίρης χαρακτηρίζεται από καλή βιοδιαθεσιμότητα, ειδικά όταν λαμβάνεται με τροφή, και μακρά ημιζωή, που επιτρέπει τη χορήγηση μία φορά την ημέρα.
Αποτελεσματικότητα
Η αποτελεσματικότητα της τενοφοβίρης δισοπροξίλης έχει τεκμηριωθεί σε κλινικές μελέτες τόσο για τη θεραπεία της λοίμωξης HIV-1 όσο και για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β. Στους ασθενείς με HIV-1, η τενοφοβίρη δισοπροξίλη, σε συνδυασμό με άλλα αντιρετροϊκά φάρμακα, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει αποτελεσματικά το ιικό φορτίο και αυξάνει τον αριθμό των CD4 κυττάρων, βελτιώνοντας την ανοσολογική κατάσταση των ασθενών. Έχει αποδειχθεί πως η εμτρισιταβίνη και τενοφοβίρη σε συνδυασμό, παρουσιάζουν αποτελεσματικότητα (O Ogbuagu et al., 2021). Στους ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β, η τενοφοβίρη δισοπροξίλη μειώνει το ιικό φορτίο του HBV, ομαλοποιεί τα επίπεδα της ALT και βελτιώνει την ιστολογική εικόνα του ήπατος.
Πρόσθετες Σημαντικές Πληροφορίες
Η τενοφοβίρη δισοπροξίλη αποτελεί σημαντικό συστατικό πολλών θεραπευτικών σχημάτων για τον HIV και την ηπατίτιδα Β, προσφέροντας αποτελεσματική αντιιική δράση και βολικό δοσολογικό σχήμα. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με όλα τα φάρμακα, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη οι πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες και αλληλεπιδράσεις, καθώς και η ανάγκη για τακτική παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας και της οστικής πυκνότητας.
Ανάπτυξη Ανθεκτικότητας
Η μακροχρόνια χρήση της τενοφοβίρης δισοπροξίλης, όπως και άλλων αντιιικών φαρμάκων, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών του ιού. Η εμφάνιση ανθεκτικότητας σχετίζεται με μειωμένη αποτελεσματικότητα της θεραπείας και μπορεί να απαιτήσει αλλαγή του θεραπευτικού σχήματος. Η τήρηση του συνιστώμενου δοσολογικού σχήματος και η τακτική παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό είναι κρίσιμης σημασίας για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου ανάπτυξης ανθεκτικότητας.
Προκλινικές και Κλινικές Μελέτες
Η τενοφοβίρη δισοπροξίλη (Tenofovir disoproxil) έχει υποβληθεί σε εκτεταμένες προκλινικές και κλινικές μελέτες για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητάς της. Σε προκλινικές μελέτες in vitro και in vivo, η τενοφοβίρη έδειξε ισχυρή αντιιική δράση έναντι του HIV-1 και του HBV, αναστέλλοντας την ανάστροφη μεταγραφάση και την πολυμεράση, αντίστοιχα. Οι μελέτες τοξικότητας σε ζώα δεν έδειξαν σημαντικές τοξικές επιδράσεις, εκτός από ήπιες νεφρικές επιδράσεις σε υψηλές δόσεις. Στις κλινικές μελέτες φάσης Ι, ΙΙ και ΙΙΙ, η τενοφοβίρη δισοπροξίλη, χορηγούμενη ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με άλλα αντιρετροϊκά φάρμακα, επέδειξε σημαντική αποτελεσματικότητα στη μείωση του ιικού φορτίου του HIV-1 και του HBV, καθώς και στη βελτίωση των βιοχημικών και ιστολογικών δεικτών της ηπατικής λειτουργίας σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β. Οι μελέτες αυτές επιβεβαίωσαν επίσης το ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας της τενοφοβίρης δισοπροξίλης, με τις πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες να είναι ήπιες και παροδικές.
Μετεγκριτικές Μελέτες, Φαρμακοεπαγρύπνηση και Φαρμακοκινητικά Χαρακτηριστικά
Μετά την έγκριση κυκλοφορίας του AGARDON (Τενοφοβίρη δισοπροξίλη – Tenofovir disoproxil), συνεχίζεται η παρακολούθηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητάς του μέσω μετεγκριτικών μελετών και συστημάτων φαρμακοεπαγρύπνησης. Οι μελέτες αυτές έχουν επιβεβαιώσει το μακροχρόνιο προφίλ ασφάλειας της τενοφοβίρης δισοπροξίλης, αν και έχουν αναφερθεί σπάνιες περιπτώσεις σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών, όπως νεφρική δυσλειτουργία και οστεοπάθεια. Η φαρμακοεπαγρύπνηση διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ανίχνευση και διαχείριση αυτών των σπάνιων, αλλά σοβαρών, ανεπιθύμητων ενεργειών. Τα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά της τενοφοβίρης δισοπροξίλης περιλαμβάνουν ταχεία απορρόφηση μετά την από του στόματος χορήγηση, μετατροπή σε τενοφοβίρη και ενδοκυτταρική φωσφορυλίωση στον ενεργό μεταβολίτη, διφωσφορική τενοφοβίρη. Η διφωσφορική τενοφοβίρη έχει μακρά ημιζωή, επιτρέποντας τη χορήγηση μία φορά την ημέρα. Η απέκκριση της τενοφοβίρης γίνεται κυρίως μέσω των νεφρών, με σπειραματική διήθηση και ενεργητική σωληναριακή απέκκριση. Η συγχορήγησή της τενοφοβίρης με άλλα αντιρετροϊκά, έχει αποδειχθεί κατάλληλη (A Avihingsanon et al., 2023).
Συγκριτική Αποτελεσματικότητα
Η τενοφοβίρη δισοπροξίλη (Tenofovir disoproxil) έχει συγκριθεί με άλλα αντιρετροϊκά και αντι-ιικά φάρμακα σε διάφορες κλινικές μελέτες. Σε ασθενείς με HIV-1, η τενοφοβίρη δισοπροξίλη έχει δείξει παρόμοια ή ανώτερη αποτελεσματικότητα σε σύγκριση με άλλα νουκλεοσιδικά/νουκλεοτιδικά ανάλογα, όπως η αβακαβίρη και η σταβουδίνη, όσον αφορά την καταστολή του ιικού φορτίου και την αύξηση των CD4 κυττάρων. Έχει επίσης συγκριθεί με νεότερους αντιρετροϊκούς παράγοντες, όπως η τενοφοβίρη αλαφεναμίδη (tenofovir alafenamide), η οποία είναι ένα άλλο προφάρμακο της τενοφοβίρης. Ενώ η τενοφοβίρη αλαφεναμίδη έχει δείξει βελτιωμένο προφίλ ασφάλειας όσον αφορά τη νεφρική και οστική τοξικότητα σε ορισμένες μελέτες, η τενοφοβίρη δισοπροξίλη παραμένει ένα αποτελεσματικό και ευρέως χρησιμοποιούμενο φάρμακο, ιδίως σε περιβάλλοντα με περιορισμένους πόρους. Στη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β, η τενοφοβίρη δισοπροξίλη έχει συγκριθεί με άλλα αντι-ιικά φάρμακα, όπως η εντεκαβίρη, και έχει δείξει παρόμοια αποτελεσματικότητα στην καταστολή του ιικού φορτίου και στη βελτίωση της ηπατικής λειτουργίας.
Συστηματικές Ανασκοπήσεις και Μετα-αναλύσεις
Πολλαπλές συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις έχουν αξιολογήσει τη συνολική αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της τενοφοβίρης δισοπροξίλης στη θεραπεία του HIV-1 και της χρόνιας ηπατίτιδας Β. Αυτές οι ανασκοπήσεις έχουν γενικά επιβεβαιώσει τα ευρήματα των μεμονωμένων κλινικών μελετών, καταδεικνύοντας την ισχυρή αντιιική δράση της τενοφοβίρης δισοπροξίλης και το αποδεκτό προφίλ ασφάλειάς της. Ωστόσο, ορισμένες μετα-αναλύσεις έχουν επισημάνει τον πιθανό κίνδυνο νεφρικής δυσλειτουργίας και οστικών επιπλοκών σε ορισμένους πληθυσμούς ασθενών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για προσεκτική παρακολούθηση και εξατομικευμένη προσέγγιση στη θεραπεία. Η συσχέτιση τενοφοβίρης δισοπροξίλης με την απώλεια βάρους δεν είναι πλήρως κατανοητή (S Shah et al., 2021).
Τρέχουσες Ερευνητικές Κατευθύνσεις και Μελλοντικές Προοπτικές
Η έρευνα σχετικά με την τενοφοβίρη δισοπροξίλη συνεχίζεται, εστιάζοντας σε διάφορες πτυχές, όπως η βελτιστοποίηση της χρήσης της σε ειδικούς πληθυσμούς (π.χ., παιδιά, έγκυες γυναίκες, ασθενείς με συννοσηρότητες), η διερεύνηση νέων συνδυασμών φαρμάκων για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και την ελαχιστοποίηση της ανθεκτικότητας, και η ανάπτυξη νέων μορφών χορήγησης, όπως εμφυτεύματα μακράς δράσης ή ενέσιμα σκευάσματα. Επιπλέον, η έρευνα επικεντρώνεται στην καλύτερη κατανόηση των μηχανισμών της νεφρικής και οστικής τοξικότητας που σχετίζονται με την τενοφοβίρη, καθώς και στην ανάπτυξη στρατηγικών για την πρόληψη και τη διαχείριση αυτών των επιπλοκών. Οι μελλοντικές προοπτικές περιλαμβάνουν την πιθανή χρήση της τενοφοβίρης δισοπροξίλης σε προφυλακτικές στρατηγικές (PrEP) για την πρόληψη της HIV λοίμωξης σε άτομα υψηλού κινδύνου, καθώς και τη διερεύνηση του ρόλου της σε συνδυασμό με νεότερα αντιρετροϊκά φάρμακα για τη βελτιστοποίηση της θεραπείας και την πρόληψη της μετάδοσης του HIV.
Ιστορία του Φαρμάκου
Η τενοφοβίρη δισοπροξίλη (Tenofovir disoproxil) αναπτύχθηκε από την εταιρεία Gilead Sciences. Εγκρίθηκε για πρώτη φορά από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) το 2001 για τη θεραπεία της λοίμωξης HIV-1, και αργότερα, το 2008, εγκρίθηκε και για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας Β. Η τενοφοβίρη δισοπροξίλη αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου στη θεραπεία αυτών των ιογενών λοιμώξεων, προσφέροντας ένα αποτελεσματικό και βολικό θεραπευτικό σχήμα με μία δόση ημερησίως. Η ανάπτυξή της βασίστηκε στην προϋπάρχουσα γνώση σχετικά με τα νουκλεοσιδικά και νουκλεοτιδικά ανάλογα και την ικανότητά τους να αναστέλλουν την ανάστροφη μεταγραφάση του HIV και την πολυμεράση του HBV. Η τενοφοβίρη δισοπροξίλη, ως προφάρμακο, σχεδιάστηκε για να βελτιώσει τη βιοδιαθεσιμότητα και την ενδοκυτταρική πρόσληψη της τενοφοβίρης.
Συνοπτικά για την Τενοφοβίρη δισοπροξίλη
Η τενοφοβίρη δισοπροξίλη (φάρμακο AGARDON) είναι ένας νουκλεοτιδικός αναστολέας της ανάστροφης μεταγραφάσης που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό HIV-1 και της χρόνιας ηπατίτιδας Β. Χορηγείται από το στόμα, κατά προτίμηση με γεύμα για βελτιωμένη απορρόφηση. Αντενδείξεις περιλαμβάνουν την υπερευαισθησία στη δραστική ουσία ή σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα. Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι η ναυτία, ο έμετος, η διάρροια, η κεφαλαλγία, η ζάλη και το εξάνθημα, ενώ σπανιότερα έχουν αναφερθεί νεφρική δυσλειτουργία, οστεοπάθεια και γαλακτική οξέωση. Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε ασθενείς με νεφρική νόσο, ιστορικό παθολογικών καταγμάτων ή οστεοπόρωσης, καθώς και σε όσους λαμβάνουν ταυτόχρονα νεφροτοξικά φάρμακα. Η συμμόρφωση στη θεραπεία είναι κρίσιμη για την αποφυγή ανάπτυξης ανθεκτικότητας. Η συγκεκριμένη ουσία αποτελεί σημαντικό εργαλείο στη διαχείριση ιογενών λοιμώξεων, αλλά η χρήση της πρέπει να γίνεται με προσοχή και υπό ιατρική παρακολούθηση.
elpedia.gr
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην παίρνετε ποτέ φάρμακα χωρίς να συμβουλευτείτε γιατρό. Διαβάζετε πάντα το φύλλο οδηγιών του φαρμάκου. Το παρόν εγκυκλοπαιδικό άρθρο αναφέρεται στην συγκεκριμένη δραστική ουσία και δεν αντικαθιστά τις οδηγίες του γιατρού ή του φαρμακοποιού σας.
Βιβλιογραφία
- Avihingsanon, A, H Lu, CL Leong, CC Hung, et al. “Bictegravir, emtricitabine, and tenofovir alafenamide versus dolutegravir, emtricitabine, and tenofovir disoproxil fumarate for initial treatment of HIV-1 and hepatitis B…”. The Lancet HIV, 2023.
- Molina, JM, J Ghosn, L Assoumou, C Delaugerre, et al. “Daily and on-demand HIV pre-exposure prophylaxis with emtricitabine and tenofovir disoproxil (ANRS PREVENIR): a prospective observational cohort study”. The Lancet HIV, 2022.
- Ogbuagu, O, PJ Ruane, D Podzamczer, LC Salazar, et al. “Long-term safety and efficacy of emtricitabine and tenofovir alafenamide vs emtricitabine and tenofovir disoproxil fumarate for HIV-1 pre-exposure prophylaxis: week…”. The Lancet HIV, 2021.
- Shah, S, V Pilkington, A Hill. “Is tenofovir disoproxil fumarate associated with weight loss?”. Aids, 2021.
- Surial, B, C Mugglin, A Calmy, M Cavassini, et al. “Weight and metabolic changes after switching from tenofovir disoproxil fumarate to tenofovir alafenamide in people living with HIV: a cohort study”. Annals of Internal Medicine, 2021.
