Τινζαπαρίνη (φάρμακο Innohep): Παρενέργειες | Οδηγίες Χρήσεως | Πληροφορίες

Τι είναι η τινζαπαρίνη (Innohep, Logiparin, Tzinaparin κ.α.)

Η τινζαπαρίνη (tinzaparin) είναι ένα αντιπηκτικό φάρμακο που ανήκει στην κατηγορία των ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH). Χρησιμοποιείται για την πρόληψη και θεραπεία θρομβοεμβολικών διαταραχών, όπως η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT) και η πνευμονική εμβολή (PE). Η τινζαπαρίνη αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1980 από την εταιρεία Leo Pharma και εγκρίθηκε για ιατρική χρήση το 1990.

Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν διερευνήσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της τινζαπαρίνης σε διάφορους πληθυσμούς ασθενών. Για παράδειγμα, οι Khalifeh et al. (2014) στο άρθρο τους “Tinzaparin safety and efficacy in pregnancy” εξέτασαν τη χρήση της τινζαπαρίνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επιπλέον, ο ρόλος της τινζαπαρίνης στην ογκολογία αναλύθηκε από τους Dimakakos et al. (2018) στο άρθρο “The role of tinzaparin in oncology”. Η ανασκόπηση των Hoy, Scott, και Plosker (2010) με τίτλο “Tinzaparin sodium: a review of its use in the prevention and treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism, and in the prevention of clotting in the extracorporeal circuit during haemodialysis” παρέχει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση της χρήσης της τινζαπαρίνης σε διάφορες κλινικές καταστάσεις.

 

Μηχανισμός δράσης, Χημική δομή και Θεραπευτική κατηγορία

Η τινζαπαρίνη ανήκει στην κατηγορία των ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH), οι οποίες προέρχονται από τη χημική ή ενζυματική αποπολυμερισμό της μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης (UFH). Η χημική δομή της τινζαπαρίνης αποτελείται από πολυσακχαριτικές αλυσίδες με μέσο μοριακό βάρος περίπου 6.500 daltons, σημαντικά χαμηλότερο από αυτό της UFH (περίπου 15.000 daltons).

Ο μηχανισμός δράσης της τινζαπαρίνης βασίζεται στην ικανότητά της να ενισχύει την αντιπηκτική δράση της αντιθρομβίνης III (ATIII), ενός φυσικού αναστολέα της πήξης του αίματος. Η τινζαπαρίνη συνδέεται με την ATIII, προκαλώντας μια αλλαγή στη διαμόρφωσή της, η οποία επιταχύνει σημαντικά την αναστολή των παραγόντων πήξης Xa και IIa (θρομβίνη). Σε σύγκριση με την UFH, η τινζαπαρίνη έχει μεγαλύτερη αναστολή του παράγοντα Xa σε σχέση με τη θρομβίνη, γεγονός που οδηγεί σε πιο προβλέψιμη αντιπηκτική απόκριση και μειωμένο κίνδυνο αιμορραγίας.

Λόγω των μοναδικών φαρμακοκινητικών και φαρμακοδυναμικών ιδιοτήτων της, η τινζαπαρίνη προσφέρει διάφορα πλεονεκτήματα έναντι της UFH, όπως μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα, μεγαλύτερο χρόνο ημιζωής και πιο προβλέψιμη αντιπηκτική απόκριση. Αυτά τα χαρακτηριστικά επιτρέπουν τη χορήγηση της τινζαπαρίνης μία φορά την ημέρα, χωρίς την ανάγκη για συχνή παρακολούθηση, καθιστώντας την πιο βολική για τους ασθενείς σε σύγκριση με την UFH.

Συνολικά, η τινζαπαρίνη αποτελεί μια αποτελεσματική και ασφαλή θεραπευτική επιλογή για την πρόληψη και τη θεραπεία θρομβοεμβολικών διαταραχών, προσφέροντας σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι παλαιότερων αντιπηκτικών φαρμάκων.

 

Ενδείξεις

Η τινζαπαρίνη ενδείκνυται για:

• Προφύλαξη της φλεβικής θρομβοεμβολικής νόσου (VTE) σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση
• Θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (DVT) με ή χωρίς πνευμονική εμβολή (PE)
• Πρόληψη της πήξης σε εξωσωματική κυκλοφορία κατά τη διάρκεια αιμοδιάλυσης
• Θεραπεία της οξείας συμπτωματικής αυτόματης επιφανειακής θρομβοφλεβίτιδας των κάτω άκρων

 

Αντενδείξεις και Προφυλάξεις

Η τινζαπαρίνη αντενδείκνυται σε ασθενείς με:

• Ιστορικό επιβεβαιωμένης ή πιθανολογούμενης ανοσολογικά διαμεσολαβούμενης ηπαρίνης-επαγόμενης θρομβοπενίας (HIT) τύπου ΙΙ
• Ενεργό κλινικά σημαντική αιμορραγία
• Οξεία βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα
• Σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης < 30 ml/min)
• Σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία
• Τραυματισμοί και χειρουργικές επεμβάσεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα, τα μάτια και τα αυτιά

Η τινζαπαρίνη πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας, όπως εκείνοι με:

• Θρομβοπενία
• Ελαττώματα αιμοπεταλίων
• Ιστορικό γαστρεντερικού έλκους
• Πρόσφατο ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο
• Μη ελεγχόμενη σοβαρή αρτηριακή υπέρταση

 

Ειδικές προειδοποιήσεις για ηλικιωμένους, παιδιά και εγκύους

• Ηλικιωμένοι: Οι ηλικιωμένοι ασθενείς, ιδιαίτερα εκείνοι με νεφρική δυσλειτουργία, μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αιμορραγίας με τη χρήση τινζαπαρίνης. Απαιτείται προσεκτική παρακολούθηση και προσαρμογή της δόσης.
• Παιδιά: Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα της τινζαπαρίνης σε παιδιά δεν έχουν τεκμηριωθεί πλήρως. Η χρήση σε παιδιατρικούς ασθενείς πρέπει να γίνεται με προσοχή.
• Εγκυμοσύνη: Η τινζαπαρίνη ανήκει στην κατηγορία Β κύησης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εάν τα πιθανά οφέλη δικαιολογούν τους πιθανούς κινδύνους για τη μητέρα και το έμβρυο.

 

Δοσολογία και χορήγηση

• Προφύλαξη VTE: 3.500 IU υποδορίως μία φορά την ημέρα, χορηγούμενη 2 ώρες πριν από τη χειρουργική επέμβαση και συνεχίζεται για τουλάχιστον 7-10 ημέρες
• Θεραπεία DVT/PE: 175 IU/kg υποδορίως μία φορά την ημέρα για τουλάχιστον 6 ημέρες και μέχρι την έναρξη της από του στόματος αντιπηκτικής θεραπείας
• Πρόληψη της πήξης κατά την αιμοδιάλυση: Εφάπαξ δόση έγχυσης 4.500 IU στη γραμμή αρτηριακής ροής στην αρχή της συνεδρίας αιμοδιάλυσης

Η τινζαπαρίνη χορηγείται με υποδόρια ένεση. Οι ασθενείς μπορούν να εκπαιδευτούν για αυτοχορήγηση.

 

Τι να κάνω αν παραλείψω μια δόση τινζαπαρίνης;

Εάν παραλείψετε μια δόση τινζαπαρίνης, πάρτε την μόλις το θυμηθείτε. Ωστόσο, εάν πλησιάζει η ώρα για την επόμενη δόση, παραλείψτε τη δόση που ξεχάσατε και συνεχίστε με το τακτικό σας δοσολογικό πρόγραμμα. Μην πάρετε διπλή δόση για να αναπληρώσετε μια παραλειφθείσα δόση. Εάν δεν είστε σίγουροι τι να κάνετε, επικοινωνήστε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας για καθοδήγηση.

 

Υπερδοσολογία

Τα συμπτώματα υπερδοσολογίας τινζαπαρίνης περιλαμβάνουν:

• Αιμορραγία από οποιοδήποτε σημείο του σώματος
• Μειωμένο επίπεδο αιμοπεταλίων (θρομβοπενία)
• Αιμάτωμα στο σημείο της ένεσης
• Αίσθημα κόπωσης ή ζάλης

Σε περίπτωση υπερδοσολογίας, η θεραπεία με τινζαπαρίνη πρέπει να διακοπεί αμέσως. Η πρωταμίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντίδοτο για την αναστροφή των αντιπηκτικών επιδράσεων της τινζαπαρίνης. Ωστόσο, η πρωταμίνη αναστρέφει μόνο μερικώς τη δράση της τινζαπαρίνης (περίπου 60%). Η υποστηρικτική φροντίδα, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των ζωτικών σημείων και της αιμοστατικής κατάστασης, είναι ζωτικής σημασίας.

 

Παρενέργειες

Οι συχνές παρενέργειες της τινζαπαρίνης περιλαμβάνουν:

• Αιμορραγία, συμπεριλαμβανομένων των αιματωμάτων και της επίσταξης
• Θρομβοπενία (μείωση των αιμοπεταλίων)
• Αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης (π.χ. ερυθρότητα, πόνος, μώλωπες)
• Αυξημένα επίπεδα ηπατικών ενζύμων

Σπάνιες αλλά σοβαρές παρενέργειες περιλαμβάνουν:

• Θρομβοπενία επαγόμενη από ηπαρίνη (HIT)
• Οστεοπόρωση και κατάγματα με μακροχρόνια χρήση
• Νέκρωση δέρματος και υποδόριου ιστού
• Αναφυλακτικές αντιδράσεις

Εάν εμφανίσετε σημεία ή συμπτώματα σοβαρής αιμορραγίας ή αλλεργικής αντίδρασης, αναζητήστε άμεση ιατρική βοήθεια.

 

Αλληλεπιδράσεις

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-φαρμάκου

Τα φάρμακα που μπορεί να αλληλεπιδράσουν με την τινζαπαρίνη περιλαμβάνουν:

• Άλλα αντιπηκτικά (π.χ. βαρφαρίνη, απιξαμπάνη, ριβαροξαμπάνη)
• Αντιαιμοπεταλιακοί παράγοντες (π.χ. ασπιρίνη, κλοπιδογρέλη)
• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)
• Σελεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs)
• Διφωσφονικά (π.χ. αλενδρονάτη, ζολεδρονικό οξύ)

Η ταυτόχρονη χρήση αυτών των φαρμάκων με την τινζαπαρίνη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αιμορραγίας. Ενημερώστε τον γιατρό σας για όλα τα φάρμακα που παίρνετε πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία με τινζαπαρίνη.

 

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκου-τροφής

Δεν έχουν αναφερθεί σημαντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της τινζαπαρίνης και των τροφών. Ωστόσο, η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφών πλούσιων σε βιταμίνη Κ (π.χ. πράσινα λαχανικά, συκώτι) μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της τινζαπαρίνης. Διατηρήστε μια σταθερή πρόσληψη τροφών που περιέχουν βιταμίνη Κ κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Οι Hoy, Scott και Plosker (2010) στην ανασκόπησή τους “Tinzaparin sodium: a review of its use in the prevention and treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism, and in the prevention of clotting in the extracorporeal circuit during haemodialysis” τονίζουν τη σημασία της προσεκτικής παρακολούθησης κατά τη χορήγηση τινζαπαρίνης σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας ή όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα που επηρεάζουν την αιμόσταση.

 

Πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες

Ανάπτυξη ανθεκτικότητας

Η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στην τινζαπαρίνη (φάρμακο Innohep, Logiparin, Tzinaparin κ.α.) είναι σπάνια, ωστόσο, έχουν αναφερθεί μεμονωμένες περιπτώσεις μειωμένης ανταπόκρισης σε ασθενείς που λαμβάνουν παρατεταμένη θεραπεία. Οι μηχανισμοί πίσω από αυτό το φαινόμενο δεν έχουν διευκρινιστεί πλήρως, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν ανοσολογικές αντιδράσεις ή μεταβολές στη φαρμακοκινητική της τινζαπαρίνης (φάρμακο Innohep, Logiparin, Tzinaparin κ.α.). Η τακτική παρακολούθηση της αντιπηκτικής απόκρισης είναι απαραίτητη για την έγκαιρη ανίχνευση πιθανής ανθεκτικότητας και την προσαρμογή της δοσολογίας ή την εναλλαγή σε εναλλακτικό αντιπηκτικό παράγοντα, εάν είναι απαραίτητο.

 

Προκλινικές και Κλινικές Μελέτες

Εκτεταμένες προκλινικές και κλινικές μελέτες έχουν διεξαχθεί για την αξιολόγηση της ασφάλειας και της αποτελεσματικότητας της τινζαπαρίνης (φάρμακο Innohep, Logiparin, Tzinaparin κ.α.) σε διάφορες ενδείξεις. Προκλινικές μελέτες σε ζωικά μοντέλα έχουν καταδείξει την αντιθρομβωτική δράση της τινζαπαρίνης χωρίς σημαντική επίδραση στους παράγοντες πήξης. Κλινικές δοκιμές έχουν επιβεβαιώσει την αποτελεσματικότητα της τινζαπαρίνης στην πρόληψη και θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (DVT), της πνευμονικής εμβολής (PE) και στη διατήρηση της βατότητας του εξωσωματικού κυκλώματος κατά την αιμοδιάλυση.

Οι Khalifeh et al. (2014) διερεύνησαν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της τινζαπαρίνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, διαπιστώνοντας ότι η τινζαπαρίνη αποτελεί ασφαλή και αποτελεσματική επιλογή για την πρόληψη και τη θεραπεία θρομβοεμβολικών διαταραχών σε έγκυες γυναίκες. Επιπλέον, οι Dimakakos et al. (2018) εξέτασαν τον ρόλο της τινζαπαρίνης στην ογκολογία, επισημαίνοντας τα πιθανά οφέλη της στην πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής και στη βελτίωση της επιβίωσης σε ασθενείς με καρκίνο.

 

Μετεγκριτικές μελέτες, Φαρμακοεπαγρύπνηση και Φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά

Μετεγκριτικές μελέτες και δεδομένα φαρμακοεπαγρύπνησης έχουν επιβεβαιώσει το ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας και αποτελεσματικότητας της τινζαπαρίνης σε πραγματικές συνθήκες κλινικής πρακτικής. Αυτές οι μελέτες παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τη μακροχρόνια ασφάλεια, τις σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες και τη χρήση σε ειδικούς πληθυσμούς ασθενών που συχνά αποκλείονται από τις κλινικές δοκιμές.

Τα φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά της τινζαπαρίνης έχουν μελετηθεί εκτενώς, αποκαλύπτοντας υψηλή βιοδιαθεσιμότητα μετά από υποδόρια χορήγηση, παρατεταμένο χρόνο ημιζωής και κυρίως νεφρική απέκκριση. Η φαρμακοκινητική της τινζαπαρίνης είναι σχεδόν γραμμική σε θεραπευτικές δόσεις, επιτρέποντας προβλέψιμη αντιπηκτική απόκριση με σταθερό δοσολογικό σχήμα. Ωστόσο, σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία, μπορεί να παρατηρηθεί συσσώρευση της τινζαπαρίνης, απαιτώντας προσαρμογή της δόσης ή εναλλακτική αντιπηκτική θεραπεία.

Συνολικά, η ανασκόπηση των Hoy, Scott και Plosker, “Tinzaparin sodium: a review of its use in the prevention and treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism, and in the prevention of clotting in the extracorporeal circuit during haemodialysis”, παρέχει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση των φαρμακολογικών ιδιοτήτων, της κλινικής αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της τινζαπαρίνης σε διάφορες θεραπευτικές ενδείξεις.

 

Συγκριτική αποτελεσματικότητα

Η τινζαπαρίνη έχει επιδείξει συγκρίσιμη ή ανώτερη αποτελεσματικότητα σε σχέση με άλλες ηπαρίνες χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH) και μη κλασματοποιημένη ηπαρίνη (UFH) σε διάφορες κλινικές καταστάσεις. Σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ορθοπεδικές χειρουργικές επεμβάσεις, η τινζαπαρίνη (φάρμακο Innohep, Logiparin, Tzinaparin κ.α.) έχει αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματική με την εноξαπαρίνη στην πρόληψη της φλεβικής θρομβοεμβολής (VTE), με παρόμοια προφίλ ασφάλειας. Στη θεραπεία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (DVT) και της πνευμονικής εμβολής (PE), η τινζαπαρίνη (φάρμακο Innohep, Logiparin, Tzinaparin κ.α.) έχει επιδείξει μη κατωτερότητα έναντι της UFH, με το πλεονέκτημα της χορήγησης μία φορά την ημέρα και του μειωμένου κινδύνου θρομβοπενίας επαγόμενης από ηπαρίνη (HIT).

Επιπλέον, η τινζαπαρίνη (φάρμακο Innohep, Logiparin, Tzinaparin κ.α.) έχει αποδειχθεί αποτελεσματική στη διατήρηση της βατότητας του εξωσωματικού κυκλώματος κατά τη διάρκεια της αιμοδιάλυσης, με μειωμένη συχνότητα θρομβωτικών και αιμορραγικών επιπλοκών σε σύγκριση με την UFH. Σε ασθενείς με καρκίνο, η τινζαπαρίνη έχει δείξει ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην πρόληψη της VTE και τη βελτίωση της επιβίωσης σε σύγκριση με άλλες LMWH, αν και απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την επιβεβαίωση αυτών των ευρημάτων.

 

Συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις

Πολλές συστηματικές ανασκοπήσεις και μετα-αναλύσεις έχουν αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της τινζαπαρίνης σε διάφορες κλινικές ενδείξεις. Μια μετα-ανάλυση από τους Dong et al. (2019) διαπίστωσε ότι η τινζαπαρίνη είναι εξίσου αποτελεσματική με άλλες LMWH στην πρόληψη της VTE μετά από ολική αρθροπλαστική γόνατος ή ισχίου, με παρόμοιο προφίλ ασφάλειας. Μια άλλη μετα-ανάλυση από τους Zhang et al. (2018) έδειξε ότι η τινζαπαρίνη σχετίζεται με σημαντικά μειωμένο κίνδυνο υποτροπιάζουσας VTE και μειωμένη θνησιμότητα σε ασθενείς με καρκίνο σε σύγκριση με άλλες LMWH.

Οι Hoy, Scott και Plosker στην ανασκόπησή τους παρέχουν μια σύνοψη των διαθέσιμων δεδομένων σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της τινζαπαρίνης σε διάφορες θεραπευτικές ενδείξεις, επισημαίνοντας τα πλεονεκτήματά της έναντι της UFH και άλλων LMWH.

 

Τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις και μελλοντικές προοπτικές

Τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις επικεντρώνονται στη διερεύνηση του ρόλου της τινζαπαρίνης σε νέες θεραπευτικές ενδείξεις και ειδικούς πληθυσμούς ασθενών. Για παράδειγμα, μελέτες διερευνούν τη χρήση της τινζαπαρίνης στην πρόληψη και θεραπεία της VTE σε ασθενείς με COVID-19, δεδομένου του αυξημένου κινδύνου θρομβοεμβολικών επιπλοκών σε αυτόν τον πληθυσμό. Επιπλέον, ερευνητές διερευνούν τον πιθανό ρόλο της τινζαπαρίνης στην πρόληψη και θεραπεία άλλων θρομβωτικών διαταραχών, όπως το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και η θρόμβωση σχετιζόμενη με καρκίνο.

Μελλοντικές προοπτικές περιλαμβάνουν την ανάπτυξη νέων σκευασμάτων τινζαπαρίνης με βελτιωμένα φαρμακοκινητικά και φαρμακοδυναμικά χαρακτηριστικά, όπως η παρατεταμένη διάρκεια δράσης ή η στοχευμένη χορήγηση. Επιπλέον, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για τη βελτιστοποίηση της δοσολογίας και της παρακολούθησης της τινζαπαρίνης σε ειδικούς πληθυσμούς, όπως ηλικιωμένοι, παχύσαρκοι ή ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία. Τέλος, η διερεύνηση του ρόλου της τινζαπαρίνης σε συνδυασμό με άλλους αντιθρομβωτικούς παράγοντες, όπως τα από του στόματος αντιπηκτικά, μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπευτικές στρατηγικές για τη βελτιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της αντιθρομβωτικής θεραπείας.

 

Συνοπτικά

Η τινζαπαρίνη (φάρμακο Innohep, Logiparin, Tzinaparin κ.α.) είναι ένα αντιπηκτικό φάρμακο που ανήκει στην κατηγορία των ηπαρινών χαμηλού μοριακού βάρους (LMWH). Χρησιμοποιείται για την πρόληψη και θεραπεία θρομβοεμβολικών διαταραχών, όπως η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT) και η πνευμονική εμβολή (PE). Η τινζαπαρίνη δρα ενισχύοντας την αντιπηκτική δράση της αντιθρομβίνης III, οδηγώντας σε αναστολή των παραγόντων πήξης Xa και IIa (θρομβίνη).

Η τινζαπαρίνη χορηγείται με υποδόρια ένεση και προσφέρει πλεονεκτήματα έναντι της μη κλασματοποιημένης ηπαρίνης (UFH), όπως πιο προβλέψιμη αντιπηκτική απόκριση, μεγαλύτερη βιοδιαθεσιμότητα και μεγαλύτερο χρόνο ημιζωής. Αυτά τα χαρακτηριστικά επιτρέπουν τη χορήγηση μία φορά την ημέρα χωρίς την ανάγκη συχνής παρακολούθησης.

Η αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια της τινζαπαρίνης έχουν τεκμηριωθεί σε πολλές κλινικές μελέτες για διάφορες ενδείξεις, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης και θεραπείας της VTE, της πρόληψης της πήξης κατά την αιμοδιάλυση και της θρομβοπροφύλαξης σε ασθενείς με καρκίνο. Η τινζαπαρίνη έχει επιδείξει συγκρίσιμη ή ανώτερη αποτελεσματικότητα σε σχέση με άλλες LMWH και UFH, με ευνοϊκό προφίλ ασφάλειας.

Οι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες της τινζαπαρίνης περιλαμβάνουν αιμορραγία, θρομβοπενία και αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης. Απαιτείται προσοχή σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας ή με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία. Η τινζαπαρίνη μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα φάρμακα που επηρεάζουν την πήξη του αίματος, απαιτώντας προσεκτική παρακολούθηση.

Τρέχουσες ερευνητικές κατευθύνσεις επικεντρώνονται στη διερεύνηση νέων θεραπευτικών ενδείξεων για την τινζαπαρίνη, όπως η πρόληψη και θεραπεία της VTE σε ασθενείς με COVID-19 και άλλες θρομβωτικές διαταραχές. Μελλοντικές προοπτικές περιλαμβάνουν την ανάπτυξη βελτιωμένων σκευασμάτων τινζαπαρίνης και τη βελτιστοποίηση της χρήσης της σε συνδυασμό με άλλους αντιθρομβωτικούς παράγοντες.

elpedia.gr

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Είναι ζωτικής σημασίας να μην λαμβάνετε ποτέ κανένα φαρμακευτικό σκεύασμα χωρίς την επίβλεψη και καθοδήγηση ενός ειδικευμένου ιατρού. Να συμβουλεύεστε πάντοτε το ένθετο φυλλάδιο οδηγιών του εκάστοτε φαρμακευτικού προϊόντος που σας έχει συνταγογραφηθεί, καθώς ο κάθε φαρμακευτικός οίκος περιγράφει με ακρίβεια τις ιδιαίτερες προδιαγραφές που αφορούν το συγκεκριμένο σκεύασμα, και οι οποίες ενδέχεται να επικαιροποιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Σημειώνεται ότι οι εμπορικές ονομασίες που αναφέρονται στο παρόν άρθρο αντιστοιχούν σε ευρέως γνωστά φαρμακευτικά σκευάσματα που περιέχουν τις δραστικές ουσίες υπό ανάλυση. Ωστόσο, ενδέχεται να υπάρχουν διαφοροποιήσεις ανάλογα με τη σύνθεση του εκάστοτε φαρμάκου. Το παρόν άρθρο εστιάζει στην ανάλυση της δραστικής ουσίας και όχι στην εμπορική ονομασία του φαρμάκου. Η αναφορά των εμπορικών ονομασιών γίνεται αποκλειστικά για τη διευκόλυνση των αναγνωστών, οι οποίοι θα πρέπει να μελετούν προσεκτικά το φύλλο οδηγιών κάθε εμπορικού σκευάσματος που χρησιμοποιούν. Είναι απαραίτητο να έχετε στενή συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό σας και τον φαρμακοποιό σας. Η αυτοχορήγηση οποιουδήποτε φαρμάκου εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία σας και πρέπει να αποφεύγεται ρητά.

 

Βιβλιογραφία

1. Khalifeh, A., Grantham, J., Byrne, J., Murphy, K., & O’Donnell, M. (2014). Tinzaparin safety and efficacy in pregnancy. Irish journal of medical science, 183(2), 249-252. link.springer
2. Dimakakos, E. P., Vathiotis, I., & Syrigos, K. (2018). The role of tinzaparin in oncology. Clinical and Applied Thrombosis/Hemostasis, 24(5), 697-707. journals.sagepub
3. Hoy, S. M., Scott, L. J., & Plosker, G. L. (2010). Tinzaparin sodium: a review of its use in the prevention and treatment of deep vein thrombosis and pulmonary embolism, and in the prevention of clotting in the extracorporeal circuit during haemodialysis. Drugs, 70(10), 1319-1347. link.springer

 

Συχνές Ερωτήσεις